Rascal เสือใหญ่

หลายๆ คนนิยามคำว่าความสัมพันธ์เพียงชั่วข้ามคืนเป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วผ่านไป แต่สำหรับเขามันมีเส้นใยบางๆ อยู่ จะทิ้งก็ทิ้งไม่ลง ไม่มีเหตุผลใดๆ มารองรับแค่อยากเก็บไว้กับตัวก่อนเพียงแค่นั้น
________________________

“พี่ใหญ่ อ๊ะ!” ยังไม่ทันได้ถามอะไรก็ถูกดันตัวเข้ามา คนตัวสูงจัดการล็อคประตูเสร็จสรรพ ใบหน้าเขาดูโมโหมาก ก้าวเท้าเดินรุกจนฉันต้องถอยไปข้างหลังเรื่อยๆ “พี่เข้ามาในบ้านหนูไม่ได้นะ!”
“ทำไมจะไม่ได้”
“ก็...”
“เมื่อกี้ใคร” เขาถามเสียงต่ำ ดวงตาน่ากลัวกวาดมองทั่วหาจุดผิดสังเกตด้วยอารมณ์ขุ่นมัว
“เพื่อนไอ้เกมัน”
“แล้วทำไมต้องพามันเข้าบ้าน”
“พี่ใหญ่หึงหนูเหรอ” ฉันเลี่ยงตอบคำถาม ใจกล้ามองหน้าเขาเพื่อสบตาแทน แม้จะอดกลัวไม่ได้แต่ฉันต้องรู้จักปกป้องตัวเองบ้างไม่ใช่ยอมไปซะทุกเรื่องเหมือนที่ผ่านมา
“ใช่”
“...”
“พี่หึงแฟนตัวเองผิดด้วย” เขาบอกพร้อมเลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นในขณะที่วงแขนแข็งแกร่งยังไม่คลายออก อีกทั้งยังกดจมูกมาคลอเคลียแก้มนุ่ม กลายเป็นฉันเสียเองที่ต้องเบี่ยงตัวหลบ
พอเขาพูดแบบนี้ทีไรพลันใจเต้นทุกที ทั้งๆ ที่ยังไม่รู้ว่าเขาจริงใจหรือเปล่า
“ถ้าทำตัวสนิทกับคนอื่นอีกพี่จะไปกระทืบมัน”
“...”
“ถ้านอกใจ พี่จะไปต่อยไอ้หมาตัวนั้น”
“...”
“ถ้าเลิกรัก พี่จะทำโทษหนูด้วยตัวพี่เอง”