โซ่ทอง...ของใจ

"ทางเดียวที่แกจะได้ที่ผืนนี้คือต้องแต่งงานและมีลูกกับปอแก้วเท่านั้น"

นั่นคือเงื่อนไขที่ทำให้ 'เขา' ต้องแต่งงานกับเด็กอุปการะคนโปรดของแม่
คนที่เขาเกลียดที่สุด เกลียดพอๆ กับที่เกลียดแม่ของตัวเอง

อยากแต่งนักใช่ไหม...ได้...เดี๋ยวจัดให้!
กับผู้หญิงที่ยอมแต่งงานตามคำสั่งของคนอื่น
เขาไม่เคยคิดจะไยดี...
อยากได้ลูกก็จะทำให้
แล้วจากนั้นก็จบกัน ทางใครทางมัน!

ทว่า...ในความเป็นจริง เรื่องดูจะไม่ง่ายอย่างนั้น
เมื่อใจเขาเริ่มเปลี่ยนไป...
++++++++++++++
ตะวัน นฤนารถพัลลพ: เป็นคนหัวดี มีความรับผิดชอบ ทำงานเก่ง เป็นที่ยอมรับของทุกคน แต่มักถูกมองว่าอำมหิตเด็ดขาด พูดคำไหนคำนั้น เขาไล่พนักงานออกเป็นว่าเล่นถ้าทำงานไม่ได้ดั่งใจ เพราะถูกพ่อและย่าเลี้ยงอย่างตามใจ อยากได้อะไรแล้วก็ต้องได้ ถูกย่าสอนให้เกลียดแม่ แต่มีของสองสิ่งที่ย่าอยากได้จากแม่ คือชุดมรกตแก้วกินรีและที่ดินกลางเมืองที่ติดกับธุรกิจของตระกูล ไม่มีวิธีที่จะเอามาครอบครองได้นอกจากทำตามเงื่อนไขของคนที่ตนเกลียด คิดว่าแค่มีลูกจะไปยากอะไร แต่กลายเป็นว่าการได้กลับมาอยู่ในบ้านที่เคยผูกพัน ได้เปลี่ยนความคิดของเขาโดยไม่รู้ตัว...
.
ปอแก้ว กิจรุ่งโรจน์: ครูสาวจบใหม่ของโรงเรียนที่ตั้งบนที่ดินที่ตะวันต้องการ เธอและพี่สาวคือเด็กกำพร้าที่ถูกรับมาอุปการะ ตอนเด็กเคยมีความผูกพันกับตะวัน ภาพที่เธอจำได้คือตะวันเป็นคนจิตใจดี คอยปกป้องเธอในทุกๆ เรื่อง แต่นั่นก็เป็นเรื่องก่อนที่เขาจะประสบอุบัติเหตุและถูกทำให้เกลียดแม่ตัวเอง เพราะเชื่อว่าแม่ทำให้ปู่ต้องตาย ทั้งสองห่างกันสิบปีกว่า เจอกันอีกครั้งต้องมาแต่งงานกัน ตามความต้องการของผู้มีพระคุณ เพื่อที่จะดึงลูกชายกลับมาอยู่ด้วย...ซึ่งเธอก็เต็มใจ เพราะคุณตะวัน คือรักแรกของปอแก้ว และเธอเชื่อว่าถ้าเขาจำเรื่องราวก่อนเสียความจำได้ เขาจะเข้าใจแม่ของตัวเอง และกลับมาเป็นคุณตะวันคนดีของเด็กหญิงปอแก้วได้