อ้อนรักล้นใจ

รักแล้วรุกให้สุด ขอหยุดใจไว้ที่เธอ
==============================
“แล้วเสื้อผ้าของหนูฉายหายไปไหนคะ”
คราวนี้หญิงสาวถามเสียงเย็น จ้องตาเป็นมันจนคนที่ถอดเสื้อผ้าของเธอเองกับมือชักจะหายใจไม่ค่อยออก เขาควรจะยอมรับไหม ถ้าพูดออกไปหญิงสาวจะเสียใจหรือเปล่าที่ถูกเขาฉวยโอกาสรังแกตอนเมา
“พี่หินจะไม่ตอบหนูฉายหน่อยเหรอคะ”
โดนจี้เข้ามา นริศก็ยิ่งพูดไม่ออก เหงื่อซึมเต็มหน้าผากไปหมดแล้ว
“ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าไม่ตอบก็ตั้งใจฟังหนูฉายให้ดีนะ”
“ครับ…”
“หนูฉายเรียนจบแล้ว และสิ่งแรกที่หนูฉายจะทำ คือเป็นของพี่หิน”
“หา!”
“หนูฉายรักจริงหวังแต่งนะ”
“หนูฉาย… ยังเมาอยู่หรือเปล่าเนี่ย”
“ไม่ได้เมาค่ะ ไม่เมาสักนิด ตั้งแต่เมื่อคืนนี้เลย”
นริศถึงกับอึ้ง นึกถึงเรื่องเมื่อคืนชายหนุ่มก็ยิ่งช็อก เพิ่งคิดทันว่าที่จริงแล้วฉัตรฉายเพียงแกล้งมา หลอกเขาเข้าห้อง แล้วยังแกล้งปล้ำให้เขาตบะแตกเสียอีก
ถ้าฉัตรฉายไม่ได้เมาก็แปลว่าเธอจำทุกอย่างได้ดี รับรู้ทุกอย่างที่เขาทำ และเต็มใจ
แปลว่าฉัตรฉายยอมตกเป็นของเขาอย่างนั้นหรือ!