FL410 ข้ามฟ้า…มาพบรัก (With love in the sky)

ใครๆ ก็หาว่าเธอเป็นคุณหนูจอมหยิ่ง
ได้เป็นแอร์โฮสเตสก็เพราะเส้นใหญ่ สวยได้ก็ด้วยมีดหมอ
แต่เขาเป็นคนเดียวที่รู้ว่า...
เธอโก๊ะนิดๆ ยียวนหน่อยๆ มีความเป็นเด็กน้อยๆ ยั่วขึ้นก็ง่ายๆ แต่น่ารักสำหรับเขาเอามากๆ
ยิ่งเมื่อหอบังคับการรักสั่งการ กัปตันอย่างเขาก็พร้อมพาเธอเทคออฟไปด้วยกัน

“ผมกับแฟนขอตัวก่อน”
กัปตันกุลชาติตรงเข้าแย่งชามโจ๊กจากมือของสาวที่ยังงงอ้าปากค้างไปถือเอง แล้วจับข้อมือบางดึงกึ่งลากเธอให้ออกเดินไปจากตรงนี้
“กัปตันแม็กซ์ ! นี่คุณพูดอะไรของคุณเนี่ย ใครแฟนคุณ” วทนิกาเพิ่งจะพูดออก เธอถูกดึงให้ออกมาที่ด้านนอกห้องอาหารข้างสระว่ายน้ำ
“คุณไง”
“บ้าสิ ฉันเนี่ยนะ ฉันไปตกลงเป็นแฟนกับคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ”
“ก็ผมกำลังจะขอคุณอยู่เดี๋ยวนี้ เป็นแฟนกับผมนะ”
คำขอดื้อๆ ของเขา ทำเอาเธอตาโตเท่าไข่ห่าน แล้วก็อดหน้าแดงไม่ได้ เกิดมาไม่เคยเจอใครขอเป็นแฟนตรงๆ แบบนี้ วทนิกาแอบอมยิ้มก่อนที่จะถามด้วยน้ำเสียงขึ้นจมูก
“เราชอบกันเหรอคะ”
“อย่างน้อยคุณก็ไม่ได้เกลียดผม ถือว่าช่วยผมเป็นการตอบแทนที่ผมเคยช่วยเหลือคุณมาตั้งหลายครั้งก็แล้วกัน”
“นี่กัปตันทวงบุญคุณฉันใช่ไหม” จากที่แอบปลื้มใจที่เขาขอเธอเป็นแฟน เริ่มกลายเป็นอารมณ์กรุ่นโกรธ
“ไม่ได้ทวง เอาเป็นว่าขอร้องจะดีกว่า เวลาคุณลำบากผมยังเต็มใจช่วย แต่ถึงทีผมลำบาก ก็อยากจะขอร้องให้คุณช่วยผมบ้างก็เท่านั้น”
“แต่ทำแบบนี้ฉันเป็นผู้หญิงเสียหายนะ วันนี้ฉันเป็นแฟนกับคุณ พอคุณเคลียร์ปัญหาได้ คุณเลิกกับฉัน มันแมนมากเลยนะ”
“ถ้าอย่างนั้นเราก็คบกันจริงๆ เลยสิ” กัปตันหนุ่มเสนอหูตาพราว..."