ปรานต์&ธรรศ

‘เด็กเสี่ย’ คำนี้ผมเคยได้ยินและรู้จัก รู้ด้วยว่าในมหาวิทยาลัยของผมมีคนเป็นอย่างนั้นหลายคน ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย แต่ไม่เคยรู้ว่าเพื่อนคนหนึ่งของผมก็หาลำไพ่ด้วยวิธีนี้ และยิ่งไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งผมจะมีโอกาสได้เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน

เหตุเกิดจากพ่อของผมป่วย ต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลและจำเป็นต้องใช้ค่ารักษาจำนวนมาก ขณะที่พี่ชายของผมโทร.มาบอกเรื่องนี้ ผมกำลังนั่งอยู่กับเพื่อนๆ ทุกคนจึงได้เห็นสีหน้าตกใจและกังวลมากของผม หลายคนออกปากว่าหากผมต้องการความช่วยเหลืออะไรก็ให้บอกได้ ผมบอกขอบใจเพื่อนๆ แต่ไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากใคร

สองวันต่อมา ดล เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มถามผมว่าพ่อผมเป็นอย่างไรบ้าง ครอบครัวของผมจ่ายค่ารักษาพยาบาลหรือยัง ผมตอบไปว่าพ่อยังอยู่ที่โรงพยาบาล และที่บ้านก็ยังไม่ได้จ่ายค่ารักษา

ดลดูลังเลเล็กน้อยก่อนเสนอ ‘งาน’ ที่ทำรายได้อย่างงามภายในเวลาอันรวดเร็วให้ ผมตกใจไม่น้อยที่รู้ว่าดลเป็นเกย์และมีเสี่ยเลี้ยง คิดในใจว่าผมคงสนใจและใส่ใจเพื่อนอย่างเขาน้อยเกินไป คบกันมาตั้งสามปีแล้วยังไม่รู้...เราต่างเรียนอยู่ปีสี่ อีกปีเดียวก็จะจบมหาวิทยาลัย

ดลบอกว่าจะแนะนำผมให้กับ ‘เสี่ย’ ของเขา