ตามรักนาคราช

การแต่งงาน ควรเริ่มจากใจสองดวงที่เปี่ยมไปด้วยความรัก
มิควรเกิดจากการพนันขันต่อที่สองฝ่ายไม่เต็มอกเต็มใจเช่นนี้
บ่าวสาวควรเป็นคู่รัก มิใช่คู่กัด! บ่าวสาวควรสุขสมอยู่บนแท่นบรรทมในคืนเข้าหอ มิใช่สวามีเสือกไสไล่ส่งให้ชายาลงไปนอนที่พื้น
เมื่อการกระทำแสนร้าย คู่หมายจะให้รักเลยกลับกลายเป็นคู่แค้น! การพนันขันต่ออีกคราจึงเกิดขึ้น โดยมีเดิมพันหัวใจของทั้งคู่
..ผู้ใดพลาดพลั้งมอบใจให้อีกฝ่ายก่อน ผู้นั้นเป็นฝ่ายปราชัย
..ผู้ใดจะคว้าชัย ผู้ใดจะพ่าย ระหว่างนาคาไร้หัวใจ..อย่างเขา
หรือนาคีสาวที่แสนแสบ..อย่างนาง
เพียงเริ่มก็แสนร้าย..แล้วจะลงท้ายด้วยแตกหัก..ฤาเปี่ยมด้วยรักจนล้นใจ

.........................................................

"ท่านนอนบนเตียงได้ข้าก็ต้องนอนได้สิ!"
ข้าโต้เถียงทันทีอย่างไม่ยอมความ..ใครจะยอมลงไปนอนบนพื้นแข็งๆแบบนั้นได้ล่ะ
"ได้..ถ้าเจ้าอยากจะนอนบนเตียง..แต่!..ต้องนอนใต้ร่างของข้าเท่านั้นนะ"
"ห๊ะ!อะไรนะ?"
ข้านั่งงงงันได้ไม่ถึงสองวินาทีร่างหนาของอิตาเจ้าชายรัชยะก็โถมทับจับข้าลงไปอยู่ใต้ร่างโดยส่วนอื่นๆของร่างกายช่วงล่างประกบกันไปหมดเลย(รวมถึงไอ้นั่นด้วย)
"ปะ..ปล่อยข้านะ"
เจ้าชายไร้รักจ้องหน้าข้าอย่างกับโดนยาเสน่ห์นัยตาของเขาฉ่ำเยิ้มหน้าแดงจัดเลือดลมคงสูบฉีดแทบไม่ทัน..ข้าเริ่มรู้สึกถึงอันตรายต่อเรือนกายอันงดงามของข้ารวมทั้งทรวงอกอิ่มที่ตอนนี้เกือบจะแสดงตัวต่อสายตาของเขาอยู่แล้ว

"เจ้าอยากนอนบนเตียงมิใช่หรือ?"
อิตานี่ยกยิ้มมุมปากอย่างกับปิศาจจ้องหน้าข้าเหมือนอยากจะกินเลือดกินเนื้อ(ตายแล้ว..ลืมไปพริกกับกระเทียมคงกำลังสำแดงฤทธิ์กันอย่างเต็มที่)
"อะ..เอ่อ..ข้าเห็นแก่ท่านก็ได้..คืนนี้ข้าจะยอมลงไปนอนข้างเตียงก่อน..เห็นว่าท่านดูจะไม่สบายตัวดอกนะถึงได้ยอม"
ข้ารีบผลักแผงอกแกร่งให้ถอยออกแล้วกระโดดลงไปข้างเตียงอย่างรวดเร็วฉวยผ้าห่มและหมอน ขยับไปนอนในระยะที่น่าจะปลอดภัยที่สุด..ส่วนอิตานั่นก็รีบคว้าผ้าห่มมาคลุมกายหันข้างให้ข้าอย่างว่องไวเช่นกัน..ตอนนี้เราต่างคนต่างนอนกันอย่างหวาดระแวง(แล้วคืนนี้จะหลับลงกันไหมล่ะนี่..ฮือTT)