กระต่ายไรัจันทร์

“ไม่ต่อหน่อยเหรอ”
ธามลุกขึ้นนั่งพิงพนักเตียง จ้องมองร่างบางที่เปล่าเปลือย เธอสวยทุกอณูจนเขาอยากสัมผัสทั้งคืน... คงจะดีหากไม่มีเรื่องราวในอดีต เขาคงสำราญกับเธออย่างไม่รู้เบื่อ
“ไม่ละค่ะ กระต่ายอยากพัก”
“ถ้าฉันให้เธออีกสองแสนสำหรับอีกยกล่ะ” คนถูกต่อรองราคากัดริมฝีปากตัวเองจนห้อเลือด
“ห้าแสนค่ะ แล้วกระต่ายจะคิดดูอีกที” ร่างบางพูดจบก็เดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดร่างกาย และสวมใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย
“นี่ไงห้าแสนที่เธอต้องการ” เขาปาพันธบัตรหลายปีกใส่หน้าเธอ ศศิชาไม่หลบแม้แต่น้อย สายตาพร่ามัวไล่มองกระดาษเหล่านั้นที่ร่วงหล่นสู่พื้น
“เงินมาผ้าหลุดใช่ไหม” ธามดีดนิ้วเรียก ศศิชาก้มลงเก็บเงินทุกใบ ท่ามกลางสายตาไม่พอใจของคนบนเตียง
“ครบค่ะ” หญิงสาวยืนนับอยู่อีกชั่วครู่ ก่อนจะคลี่ยิ้มหวานให้กับแขก
ใช่... เขาคือแขก ในเมื่อเธอคือโสเภณี