เซเรน เจ้าหญิงต้องสาป (ฉบับปรับปรุง)

นานแสนนานมาแล้ว...ในความมืดมิดนั้น ข้าอยู่เพียงลำพัง
เนิ่นนานในความทรงจำ...ข้าร้องไห้
ร้องไห้มากเสียจนไม่เหลือน้ำตาให้หลั่งริน
ความเจ็บปวดรวดร้าวครอบคลุมไปหมดทั้งหัวใจ...
ข้าถูกทอดทิ้งจากผู้ให้ชีวิต...ทุกคืนวันมีเพียงความว่างเปล่า
เคยวาดหวังให้มีใครสักคนมาฉุดข้าออกจากความเศร้านี้...
และในที่สุดข้าก็ได้พบ...ผู้เป็นดั่งแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียว
แสงสว่างที่ข้ามิอาจครอบครอง เพราะกลัวจะทำให้แปดเปื้อน
...อาเรส...
รอยยิ้มที่แสนอ่อนโยนของท่านเปรียบเสมือนหยาดทิพย์ที่ช่วยบรรเทาความเจ็บช้ำในหัวใจดวงนี้...ให้หายไปทีละน้อย
ดวงตาที่ทอประกายอบอุ่นของท่านยามทอดมองมา...ทำให้ข้าสุขล้นอย่างไม่เคยเป็น
...ขอเพียงได้อยู่กับท่าน...ข้าก็ไม่ต้องการสิ่งใด
แม้ว่าสักวันท่านได้รู้ความจริง...ว่าข้าเป็นความมืด
ข้าก็จะอยู่เพื่อรอรับคมดาบจากท่าน

อาเรส ชีวิตข้า...เป็นของท่าน