แวมไพร์หลงยุคเล่ม-(1)

แวมไพร์หลงยุคเป็นนวนิยายชุดมีหลายภาค และเล่มที่หนึ่งตอน-Blood Moon เป็นนิยายแนววายแฟนตาซี สยองขวัญปนฮา ตลกขบขันเป็นส่วนใหญ่ เนื้อหาของนิยายจะบรรยายเรื่องราวของแวมไพร์หนุ่มรูปงามนามเหมันต์ที่เดินทางข้ามกาลเวลามาหารัก และได้ตกหลุมรักนักศึกษาแพทย์ชื่อปกรณ์ในโลกปจจุบัน ก่อนที่พวกเขาจะเดินทางข้ามมิติย้อนกลับไปมาในระหว่างโลกอดีต-ปัจจุบันจนถึงขังอยู่อยู่ในโลกอดีตตลอดไป...
เฮือก!
ชานนท์ถอยกรูออกไปนั่งกอดเข่าอยู่ด้านหลังของปกรณ์อย่างรวดเร็วเมื่อเขาพบว่าร่างกายของเหมันต์ไม่สมประกอบอีกต่อไปแล้ว
“ห ...เหมันต์? ทำไมนายเหลือแต่หัวแบบนี้ล่ะวะ? ล ...ตัวของนายหายไปไหน?”
ชานนท์ถามเหมันต์ พร้อมกับเหลือบมองส่วนหัวของเหมันต์ตาปริบ ๆ ด้วยความสยดสยองเกินห้ามใจ
“ตัวของข้าอยู่ริมน้ำใกล้โพรงหญ้า พวกเจ้าช่วยไปหยิบมาให้ข้าหน่อยสิ”
ทั้งชานนท์และปกรณ์ต่างมองไปยังริมน้ำตามที่เหมันต์บอก แล้วพวกเขาก็เห็นท่อนลำตัวของเหมันต์แช่อยู่ริมน้ำจริง ๆ แต่ทั้งสองก็ยังคงนั่งนิ่งไม่ยอมขยับตัวทำอะไรเลย เพราะยังตกอยู่ในภาวะตกใจ และท้ายที่สุดแล้วชานนท์ก็เป็นฝ่ายอาสายื่นมือเข้าช่วยเหมันต์เป็นคนแรก
“อ ...เออ ด ...เดี๋ยวเราไปหยิบมาให้นะ”
ชานนท์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงในลำคอ ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นและวิ่งลงไปยังริมน้ำคลอง และพยายามยกท่อนลำตัวของเหมันต์ขึ้นมาจากน้ำ
“อึ๊บ อึ๊บ หนักฉิบ”
ไม่นานชานนท์ก็สามารถนำท่อนลำตัวของเหมันต์ขึ้นมาได้สำเร็จ และเขาก็อุ้มท่อนนั้นเดินเข้ามาหาเหมันต์ พร้อมกับทุ่มลงข้าง ๆ หัวของเหมันต์อย่างไม่ตั้งใจเพราะความเหนื่อย
พรึบ!
“อ๊ะ! เอามาละ จะให้เราทำไงต่ออ่ะ?”
“คาร์เมน? ขาพี่หายไปไหนไม่รู้ เจ้าช่วยไปตามหามาต่อให้พี่หน่อยสิ”
ปกรณ์เหลือบมองลงไปยังส่วนขาที่ว่างเปล่าของเหมันต์ในทันใด ก่อนที่เขาจะเหลือบมองสบตากับเหมันต์ด้วยแววตาที่สั่นระริกเพราะความสงสารจับใจ
“ข ...ขาหายเหรอครับ?”
ปกรณ์ถามเหมันต์เสียงสั่น และเหมันต์ก็พยักหน้าขึ้นลงแทนคำตอบของเขา ปกรณ์จึงเหลือบมองชานนท์ที่ยืนนิ่งอยู่ข้างเขาอย่างขอความช่วยเหลืออีกแรง
“ฉิบหายละ! ขาก็หายแล้วจะไปตามหาที่ไหนวะ? มืดก็มืด”
.....