I’m crazy about you. อย่าแม้แต่จะคิดเลิกรักผม!

สำหรับคนอื่นแล้ว ‘พระนาย มหากุล’ อาจเป็นเพียงทายาทของตระกูลอันมั่งคั่งร่ำรวย...

มีนิสัยอันธพาลกร้าวกระด้าง และหยิ่งทะนงในเกียรติและศักดิ์ศรีจนไม่เห็นหัวผู้อื่น

โชคดีหน่อยก็ตรงที่หล่อจัด... หล่อชนิดที่สามารถเรียกว่า ‘หล่อบรรลัยไส้’ เลยก็ว่าได้

แถมยังร่ำรวยมหาศาล ไม่ใช่แค่รวยธรรมดา แต่รวยติดหนึ่งในสิบของประเทศ...

ใช่... เขาอาจเป็นแค่นั้น

ทว่าสำหรับ ‘พลลภัตม์ วรายุ’ เขาคือเพื่อนร่วมคลาสเรียนรวมที่ ‘น่าสงสาร’

ไร้เพื่อน ไร้คนคบ ไร้ชีวิตชีวา หรือไร้แม้กระทั่งริ้วแห่งรอยยิ้มบนใบหน้า

เมื่อเป็นเช่นนั้นพลลภัตม์จึงปรารถนาเหลือเกินว่าตนเองจะช่วยเยียวยาพระนายให้ทุกข์น้อยลงไม่มากก็น้อย

อาจจะช่วยเรื่องการเรียนบ้าง...

อาจจะชวนไปกินข้าวมื้อกลางวันบ้าง...

หรืออาจจะพูดจาเพราะๆ กับพระนายถึงแม้ชายหนุ่มจะตะคอกใส่เกือบทุกครั้ง

ถึงสิ่งที่ทำจะน้อยนิดแต่พลลภัตม์ทราบดีว่าอีกฝ่ายนั้นพอจะรับรู้ได้

หากไฉนเลยหนอ... พระนายถึงตีค่าความหวังดีของเขาเป็นอย่างอื่น

ด่ากราดบอกว่าเขาแค่หวังร่วมหลับนอนด้วย... หวังเงินทอง... หวังสิ่งของ... และอีกสารพัดอย่าง

ถูกทำร้ายต่างๆ นานา ทั้งที่พลลภัตม์นั้นหวังดี

และกว่าจะรู้ตัวว่าอะไรเป็นอะไร...

เขาก็ไม่อาจ ‘หลีกหนี’ จากชายที่ชื่อพระนายได้พ้น...

ไม่ว่าจะเป็น ‘ตอนนี้’ หรือ‘ในอนาคตภายภาคหน้า!’