ไฟสวาทท่านชีค

เรื่องนี้เคยตีพิมพ์แล้วนะคะ ในนามปากกา หฤชนัน จันไม่ค่อยได้แก้ไขอะไรมาก แถมไม่ชอบนางเอกสักเท่าไหร่ เรื่องมาก วุ่นวาย แก่นกะโหลกกะลา

ถ้าใครชอบแนวนี้ก็กดอ่านตัวอย่างก่อนนะคะ ค่อยซื้อ ส่วนคนมีเล่มแล้ว แนะนำให้อ่านเล่มดีที่สุด


______________________________
“ฉันเชื่อว่า นายไม่สามารถสร้างความบันเทิงใจ หรือความสำราญกายแทนได้นะเอพลิโต ถ้าเกิดต้องส่งเธอกลับอย่างที่เสนอจริงๆ นายจะไปหาใครที่ไหนมาดูแลปรนนิบัติฉันระหว่างที่ต้องรออยู่บนเครื่องบินนี่ ตั้งหกชั่วโมงกว่าจะถึงรัฐดัลลา และที่สำคัญฉันไม่ต้องการใครนอกจากเธอเท่านั้นมาดูแลฉัน”
สุรเสียงนิ่มๆ ตรัสอย่างเจาะจง พร้อมรัดร่างอรชรแนบวรกาย ไม่เพียงแต่เอพลิโตที่ขัดใจกับสิ่งที่ได้ฟัง หยาดฝนเองก็เช่นกัน ดวงตาเธอวาววับขึ้นมา ชีคพระองค์นี้จงใจให้เธอรู้หน้าที่อันแสนอัปยศตั้งแต่ยังไม่เดินทาง นี่หรือคือสาเหตุที่เธอถูกบังคับข่มขู่ตั้งแต่เจอหน้าด้วยหลากหลายวิธีการจากชีคฌาคเกอร์ ทั้งหมดนั่น เพื่อความสำราญพระวรกาย เพื่อความบันเทิงรื่นเริงพระทัย เท่านั้นหรอกหรือ ฮึ! คนมีอำนาจทำไมใช้มันในทางที่ผิดอย่างนี้นะ เอาไว้รังแกคนไม่มีทางสู้
“ฝ่าบาทแต่…”
เอพลิโตยังเอ่ยไม่ทันจบเลย คู่กรณีผู้มักขัดใจอย่างกาสจาก็เริ่มแทรกสอดเสียงมา พร้อมท่วงท่าเอื่อยเฉื่อยอย่างที่ท่านที่ปรึกษาไม่ชอบ และไม่อยากแล
“ท่านเอพลิโต เพียงความสำราญเล็กๆ น้อยๆ ท่านก็ไม่อนุญาตฝ่าบาทหรอกหรือ ฝ่าบาททรงงานหนัก ท่านก็รู้ จะมีเรื่องผ่อนคลายบ้างจะเป็นไรไป กับแค่นางข้างถนนชั่วครั้งชั่วคราว ไม่นานหรอกน่าฝ่าบาทก็คงทิ้งเหมือนคนอื่นๆ ไยจะต้องมาโวยวายให้ขายหน้าประชาชีอย่างนี้”
กาสจาเอ่ยเข้าข้างชีคฌาคเกอร์ ทั้งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ยกหยักบนเรียวปาก เรื่องไหนที่ดูเลวและเสื่อมเสียต่อประมุขดัลลา นั่นคือสิ่งที่เขาต้องคอยสนับสนุน ซึ่งเอพลิโตมักจะขัด และแสดงความไม่พอใจออกมาอย่างเปิดเผย จำต้องแบ่งเป็นคนในราชสำนักออกเป็นฝ่ายๆ
ทั้งสามต่างหันมาสนทนาภาษาอังกฤษเป็นภาษากลาง เพื่อให้เกียรติอย่างที่พระองค์ทรงรับสั่งเอ่ยถกเถียงกันถึงข้อขัดแย้ง ที่มีหยาดฝนเป็นต้นเหตุ หญิงสาวตาลุกพรึบ ปรี๊ดขึ้นมา ไม่เพียงประมุขดัลลาเท่านั้นดูถูกเธอแม้แต่ เอพลิโตและกาสจาก็มิวายเหยียบย่ำจนสุดทนโต้ตอบกลับบ้างอย่างเหลืออด
“นางข้างถนนหรือ หยุดเรียกทุเรศอย่างนั้นสักที ถ้าสมองท่านไม่สามารถคิดชื่อที่ดีกว่านี้ได้ ก็เรียกฉันว่า หยาดฝน ฉันไม่ใช่คนป่าคนดอย ฉันมีชื่อ ไม่ต้องมาเรียกว่านางนั่น นางนี่ พวกท่านมันกดขี่ และข่มเหงผู้หญิงเป็นที่สุด ออกมาจากกระบอกไม้ไผ่กันหรืออย่างไร ถึงดูถูกเพศแม่กันนัก โอ๊ย! อยากจะบ้าตาย คนหนึ่งก็เรียกนางข้างถนน อีกคนก็มองเหมือนฉันเป็นขยะ ฉันถูกบังคับมา ไม่อยากมาไม่อยากอยู่เข้าใจไว้ด้วย”
หญิงสาวโวยวายยาวเหยียด หมดความอดทนต่อคนทั้งสอง บุคคลซึ่งตามติดรับใช้ชีคฌาคเกอร์อย่างใกล้ชิด เธออึดอัดและทรมานกับคำขู่ของชีคบ้าอำนาจนี่มานาน ยังต้องมาถูกคนอื่นดูถูกครั้งแล้วครั้งเล่า เผลอระเบิดเสียงด่าเป็นวาจาร้อนๆ ที่ทำเอาทั้งกาสจาและเอพลิโตเก็บปากเงียบ แต่ก็ไม่นานเอพลิโตก็จำต้องเอ่ยออกมาอีก
“เห็นไหมเล่าฝ่าบาท ผู้หญิงคนนี้มีกิริยาไม่เหมาะ วาจาเธอไม่ให้เกียรติฝ่าบาท”
“ท่านเล่าให้เกียรติฉันไหม มองฉันราวกับขยะ คนที่ท่านควรปรามคือฝ่าบาทของท่านนี่ ที่ขู่บังคับคนบริสุทธิ์อย่างฉันให้มาตกเป็นจำเลยปากเน่าๆ ของคนอื่น ตกเป็นข้อสนทนาให้เขาคุยกันสนุกปาก ว่ามายั่วมาอ่อย เพราะหลงเสน่ห์ท่านชีคของพวกท่าน ควรให้ความยุติธรรมแก่ฉันบ้าง ฉันเป็นผู้เสียหาย พวกคุณทำกับประชากรของประเทศที่มาเยี่ยมเยียนอย่างนี้ได้อย่างไรกัน”
หยาดฝนต่อว่าอย่างรังเกียจ เรียกร้องหาความยุติธรรม ซึ่งชีคฌาคเกอร์ก็ทรงพระสรวลออกมาราวกับเป็นเรื่องขบขัน โบกพระหัตถ์ให้คนสนิททั้งสองออกไปจากที่ประทับ ด้วยสายพระเนตรที่เต็มไปด้วยความสุขสันต์ พระองค์พึ่งเคยเห็นสีหน้าของคนสนิททั้งคู่ดูเหลอหลากับเสียงเกรี้ยวกราดไม่เก็บอารมณ์ของหยาดฝนเพียงเพราะคำว่า ‘นางข้างถนน’ คำเดียว เพราะกิริยาล้มพับเพียบบนพรมแดงของแม่ตาคมแท้ๆ ทำให้สมองของคนสนิท คิดสรรพนามใหม่ให้ได้แค่นี้อย่างที่หยาดฝนเกรี้ยวกราดว่า
“ฉันอยากพักผ่อนที่ห้องสูทส่วนตัวตามลำพัง แล้วอย่าให้คนมารบกวนจนกว่าจะถึงดัลลา ความบันเทิงเล็กๆ น้อยๆ อย่างนี้ ท่านคงอนุญาตฉันนะท่านเอพลิโต”
ดำรัสล้อเลียนต่อเอพลิโตและไม่รอดูคำตอบ ทรงออกแรงคว้าเอาร่างอรชรนุ่มหวานเข้าในห้องพักด้านหลัง ปิดประตูกั้นเป็นส่วนพระองค์ คว้าร่างสาวเข้ามาชิดแน่นข้างพระวรกายมากขึ้น เพื่อบังคับให้เดินเข้ามายังที่พักส่วนพระองค์ ซึ่งมีเตียงสำหรับสองคน ไม่ต้องพะวงว่าเกมรักจะสะดุดเพราะอยู่บนน่านฟ้า เสียงเบาๆ จากทีวีจอยักษ์ที่กำลังเปิดฉายหนังรักส่งเสียงดังกลบห้อง แถมมีนานาเครื่องอำนวยความสะดวกอันอยู่ในห้องสูทบนเครื่องบินลำนี้
“ไม่ต้องไปบอกสองคนนั่นหรอกเรื่องความบริสุทธิ์ เพราะฉันจะตรวจเองว่าบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ กว่าจะถึงดัลลา ฉันคงได้คำตอบ และสนุกสุดเหวี่ยงกับเธออย่างเต็มที่นะแม่ตาคม”
ตรัสหยอกทั้งโอบร่างอรชรเข้ามาชิด หญิงที่เต็มไปด้วยความโกรธจึงไม่ทันได้เตรียมตัวเตรียมใจกับจุมพิตเร่าร้อน จูบเร่าร้อนก็ประกบปิดลงมาอีกหน พวงผมที่เป็นมวยถูกคลายออกอย่างชาญชำนาญ พาเอาผมยาวกรุ่นกลิ่นหอมทิ้งตัวลงมาตลอดด้านหลังเพิ่มความน่ามองยิ่งขึ้น
หยาดฝนดิ้นหนีขลุกขลัก หวังพ้นจากจุมพิตที่สร้างความปั่นป่วนในกายขึ้นมาใหม่อีกระลอก กายสะท้านวาบ เมื่อถูกผลักทาบทับกักขังลงที่เตียงกว้าง การต่อต้านดุจบ้าคลั่งก็เริ่มอีกหน จิก ตวัด ทุบตีชีคหนุ่มสารพัดราวกับคนบ้า ทำเอาชีคจอมวางอำนาจต้องสกัดการต่อต้านของเธอไว้ พระหัตถ์ [3] แกร่งคว้ามือเรียวทั้งสองข้างกระชับเอาไว้เหนือกลุ่มผมยาวสลวยที่แผ่ล้อมกรอบดวงหน้างาม
“แม่ตาคม จะมีอะไรที่เธอปรารถนาอีก เมื่อฉันก็ต้องการเธอขนาดนี้แล้ว มาสนุกกันให้สุดเหวี่ยงไม่ดีกว่าหรือ กว่าจะถึงดัลลาก็อีกหลายชั่วโมง ไม่มีคนมาขัดตาทัพตอนนี้แน่นอน ดิ้นหนีไปก็แค่นั้น หรืออยากให้คนเข้ามาในนี้ ช่วยจับกดเธอเอาไว้ ฉันจะได้จัดการง่ายขึ้น เอาไหม”