คุณนายบ้านไร่

เธอมาเพื่อเป็นนางบำเรอของเขา
เศรษฐีบ้านนอก ชายสูงวัยที่อยากได้เมียเด็ก
ถึงขนาดยอมจ่ายเงินก้อนโต แลกกับการได้เด็ดดอกฟ้า
ฐานะพ่อม่ายและวัยเพื่อนพ่อของเขา
ทำให้สาวน้อยวัยใสผิวพรรณหมดจด ถูกส่งมาเป็นของเขาแทน



“กรี๊ด” สาวน้อยผวารีบซุกหลบอยู่หลังนางทันที “มันจะปล้ำกอหญ้าฮือ” ร้องห่มร้องไห้ ฟ้องนางด้วยความหวาดผวา ตัวสั่นสะท้านอย่างน่าสงสารเลยทีเดียว
“เอ่อ อะไรกันคะนี่ แล้ว...โอ๊ย โธ่เอ๊ย” หันซ้ายหันขวา ไม่รู้จะดูแลใครก่อน เห็นสายตาของเจ้านายหนุ่ม ที่จ้องมองมายังคนตัวเล็กซึ่งกำลังกลัวจนตัวสั่นแล้ว นางก็ใจหายใจคว่ำตามเลยทีเดียว
“มันจะปล้ำกอหญ้า” ฟ้องหน้าเบ้น้ำตาคลอ
“เรียกใครว่ามันยายเด็กบื้อ!?”
“คะ?” ป้าศรีเองก็ตาเหลือกค้างหน้าซีดไปหมด หันมามองหน้านองน้ำตาของคนจะโดนปล้ำด้วยความตกใจ
“นายคนเลี้ยงม้า มันจะปล้ำกอหญ้าค่ะ” นิ้วน้อยๆ ชี้หน้าเขาด้วยอาการหวาดผวา
“คุณพระ” ป้าศรีมองหน้าเจ้านายหนุ่ม ยกมือทาบอกซ้ำอีกครั้ง แล้วหันกลับมามองหน้ามอมแมมของคนจะโดนปล้ำ พูดอะไรไม่ออกเลยทีเดียวทั้งอึ้งทั้งตกใจ
“เฮอะ...มันน่าจริงๆ!” คนที่ได้ตำแหน่งคนเลี้ยงม้าถอนใจเฮือกใหญ่ ทั้งฉุนทั้งโมโหหนักเลยทีเดียว
“เอ่อคุณหนูคะนี่คุณภูค่ะ คุณภูวดล ท่านเป็นเจ้าของไร่ แล้วก็เป็นคุณอาภูของคุณหนูไงคะ ท่านไม่ใช่คนเลี้ยงม้านะคะ”
ป้าศรีหันมาบอกช้าๆ จับประคองร่างน้อยเอาไว้ เมื่อหล่อนยืนเซ แทบล้มลงไปกอง ตาคู่โตเบิกกว้างจ้องค้าง มองหน้าคนเลี้ยงม้าหนุ่ม ที่ตนทึกทักเอาเอง แต่ตอนนี้มีคนแนะนำว่าเขา...เป็น
“ไม่จริง!”