เหลี่ยมรักสามีมาร

กฤษณ์ดนัยมอบตำแหน่งเมียเก็บให้พรอัปสร โดยเอาชีวิตของบิดาและพี่ชายเธอมาข่มขู่ให้เธอต้องจำยอม
แต่เมื่อถึงวันที่ต้องปลดโซ่ตรวน
เขากลับได้รับรู้ว่าเธอหอบลูกของเขาติดท้องไปด้วย
แล้วแบบนี้...จะให้เรื่องมันจบง่ายๆ ได้อย่างไร !!


“กอหญ้า...ทำไมไม่บอกพี่” ชายหนุ่มเดินไปประชิดตัวเธอ
ด้วยการก้าวยาวๆ เพียงครั้งเดียว แขนแข็งแรงโอบไหล่บางเอาไว้มั่น
“บอก ? คุณพูดอะไรของคุณ” ดวงหน้าสวยซีดลงยิ่งกว่าเดิม
“ลูกของเราไง”
“คุณพูดบ้าอะไร จะมาถามหาลูกใครที่นี่”
“อย่ามาโกหกพี่ พี่รู้เรื่องลูกแล้ว”
“อย่ามาพูดจามั่วๆ ได้ไหม ลูกอะไรของคุณ” มือบางยกขึ้นพยายามผลักอกของชายหนุ่มเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากพันธนาการของเขา
“ลูกของเรา...เด็กที่พี่ลงมือทำเขาขึ้นมาไง ต้องให้บอกไหมว่าท่าไหน พี่จำได้หมดนะว่าตัวเองทำท่าไหนไปบ้าง”
“บ้า ! ปล่อยนะ เขาไม่ใช่ลูกของคุณ”
“หรือต้องให้พี่ใช้กฎหมายบังคับเพื่อพิสูจน์ว่าน้องกานต์เป็นลูกของพี่ แล้วรู้ไหมว่ายิ่งทำแบบนั้น เรื่องยิ่งเอิกเกริก
แล้วมันมีโอกาสสูงมากที่เรื่องของเราจะหลุดไปถึงหูนักข่าว”
“ฉันเกลียดคุณ !”
เธอพูดเสียงเบา แต่ถ้อยคำที่หญิงสาวเอ่ยกลับมีอานุภาพรุนแรง
ขนาดสร้างความปวดร้าวในอกให้กับคนที่เคยสูญเสีย
และเผชิญความเจ็บปวดมานับครั้งไม่ถ้วนอย่างเขา
ชายหนุ่มไม่เคยทนกับคำว่า ‘เกลียด’ ที่หลุดออกมาจากปากของหญิงสาวอันเป็นที่รักได้เลย