เปลวไฟในสายลมหนาว

‘เรืองศรุต’ ไม่เคยเป็นที่รักของใครเลย เขามันก็เป็นได้แค่ไก่รองบ่อนของคนอื่นอย่างที่ใครบางคนดูถูกเอาไว้
ไม่มีใครที่รักเขาจริงๆหรอก ความน้อยใจทำให้เขาท้อและเบื่อหน่ายสิ่งรอบตัว การเดินทางจึงเริ่มต้นขึ้น
โดยที่เขาไม่รู้จุดประสงค์ว่าเพื่อหนีจากความรู้สึกแย่ๆหรือเพื่อตามหาความรักที่มีอยู่ยังไม่พอ และบังเอิญ...‘วิลาศรัก’
หม่อมหลวงผู้สูงศักดิ์ก็กำลังเริ่มต้นเดินทางเหมือนกัน แต่ต่างกันตรงที่หล่อนมีจุดประสงค์และเป้าหมายที่ชัดเจน
เพื่อหนีจากคู่หมั้นหมายที่มีฉากหลังคือความเลวร้ายและหาทางเปิดโปง ความบังเอิญหรือพรหมลิขิตนั้นทำให้เขา
และหล่อนได้พบและผูกพันกัน หล่อนรักเขาตั้งแต่แรกเห็นแต่เขากลับมองไม่เห็น
เมื่อเห็นก็กลับไม่กล้าที่จะรักอีกเพราะรักนี้ช่างเหมือนความฝันที่สูงเกินเอื้อมเหลือเกิน