บงการรักจอมอิทธิพล (ซีรีส์ : ศิตานนท์)

เมื่อเหยื่อสาวพลัดหลงเข้ามาในกรงของจอมอิทธิพล...มีหรือที่เขาจะยอมปล่อยเธอกลับไปง่ายๆ

_________________________________

ตัวอย่างในเล่ม

“คุณ...เป็นใครกันแน่”

รสสินารู้สึกแห้งผากในลำคอ จ้องมองคนคุกคามเธอด้วยท่าทีหวาดหวั่น พิชญุตม์สะดุด แต่ก็ยังไม่ปักใจเชื่อว่าอีกฝ่ายจะไม่รู้จักเขา ที่เธอทำก็เพื่อต้องการยืดเวลาโก่งค่าตัว

“ฉันไม่มีค่าเสียเวลาให้นะบอกก่อน ตกลงกันไว้ที่เท่าไหร่คือเท่านั้น”

“ฉะ...ฉันจะกลับบ้าน”

“ยังทันไม่เริ่มงานก็จะกลับแล้วเหรอ”

นัยน์ตาสีเข้มดูขบขันทว่าชวนขนลุก ทำหัวใจคนมองเย็นเฉียบไปกว่าครึ่ง

“งานของฉันจบแล้ว เรื่องค่าใช้จ่ายคุณไปเคลียร์กับเจ๊พิมพ์เองก็แล้วกัน วะ...ว้าย!?!”

“เจ๊พิมพ์ไหน? หรือว่าเป็นแม่เล้าที่ส่งเธอมาให้กับดนัย”

คนเอ่ยไม่ทันจบตาเบิกกว้างที่จู่ๆ อีกฝ่ายก็กระชากข้อเท้าเล็กเข้าหาลำกายแกร่งแล้วขยับขึ้นคร่อมเหนือร่างเธอ นั่นยังไม่น่าตกใจเท่ากับคำพูดทีเล่นทีจริงที่หลุดจากปากเขา

แม่เล้าอะไรกัน อย่าบอกนะว่าเขาคิดว่าเธอขายตัว!

“ดะ เดี๋ยวก่อน คุณคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงขายตัวงั้นเหรอ” พิชญุตม์ผงะไปกับท่าทีที่ได้รับ กลีบปากนิ่มที่ได้สัมผัสผาดแผ่วในระยะเมื่อครู่เผยออ้าชวนมอง เธอละล่ำละลักแก้ตัว “ตะ...แต่ฉันแค่มาส่งดอกไม้ แล้วฉันก็คิดว่าคุณอาจเข้าใจผิด”

“งั้นเธอก็มาถูกห้องแล้ว”

“คะ!?”

“เธอรู้ไหมว่าดอกไม้หมายถึงอะไร”

“…”

“มันหมายถึงตัวเธอ”

_________________________________

ฝากนิยายโรมานซ์ พระเอก 'วร้ายๆ' ไว้ด้วยนะคะ

*** โปรดโหลดตัวอย่างเพื่อประกอบการตัดสินใจ ***