ฉันหลงเธอ

เด็กคนนี้ดันขอนอนกับเธอ... ไปเที่ยวกับผู้ชายแล้วจะมานอนกับเธอเนี่ยนะ
อวี่ถงยืนก้มหน้าเงียบสักพักอย่างจำนน รอให้ในหัวซินเอ๋อร์ประมวลหาความหมาย... กระทั่งคนเด็กก้าวมาใกล้ ก่อนเขย่งปลายเท้าแล้วกดจมูกกับปากแนบบนแก้มคนหน้าบึ้ง
จุ๊บ... ทีเดียวก็เอากลีบปากน่ารักออกจากแก้มอวี่ถง
เธอเบิกตามองคนตัวเล็กพยักหน้าแล้วอมยิ้มแก้มตุ่ย มุมปากเธอยกอย่างไม่รู้ตัว
หล่อนเอ่ยแผ่ว ดวงตาเป็นประกาย
“รู้แล้ว... หอมแก้ม... มีไว้ทำให้คนเสียใจยิ้มนี่เอง”