สาปรักเล่ห์มนตรา

ชีวิตที่อยู่เหนือกาลเวลาทำให้เขาเคยชินกับชัยชนะจนรู้สึกเฉยชากับความพิรี้พิไรน่าเบื่อหน่ายของผู้แพ้ สิ่งใดที่ไม่เป็นไปอย่างเช่นใจต้องการ พลังอำนาจและเวทมนตร์จะถูกนำมาใช้เพื่อปรับเปลี่ยนทุกอย่างจนเข้ารูปเข้ารอย ไม่มีอะไรซับซ้อนซ่อนเงื่อนที่จำเป็นต้องใส่ใจเพราะในที่สุดมันจะสลายไปราวหมอกควันและเป็นเช่นนั้นเสมอมาหลายศตวรรษ
หากแต่ไม่ใช่บัดนี้ หลังจากที่หญิงสาวธรรมดาผู้หนึ่งก้าวเข้ามาในชีวิตของเขา สตรีเพียงหนึ่งเดียวที่เขาไม่อาจหักใจจากเธอ เฮเดนรวบรวมสมาธิเพื่อเพ่งจิตร่ายมนตร์คาถา
“เมื่อตะเกียงส่องสว่างยามสิ้นแสงพราย
มนตร์มายาพิศวาสจักร่ายกล
ดลจิตเจ้าให้ครวญคิดทุรายทุรน
ใฝ่ปรารถนาอุ่นไอเพียงกายข้า
ยามไกลห่างจงเหน็บหนาว
ได้แนบเนาจึงคลายคลา
แม้นหลับใหลคะนึงหา
ภักดีต่อข้าด้วยวิญญาณ์และหัวใจ”
----------------------
อะไรบางอย่างผลักดันให้เธอเดินตามความสว่างนวลแสนเย้ายวนนั้นไป ในแต่ละก้าวที่เหยียบย่างสู่หนทางแห่งแสง คลับคล้ายว่าร่างของเธอกำลังจมดิ่งสู่ดินแดนอีกแห่งหนหนึ่ง ที่ซึ่งอบร่ำด้วยกลิ่นอายแห่งความรักหวานละมุน ที่ซึ่งเปี่ยมด้วยบรรยากาศอันอิ่มเอมที่ปลุกเร้าให้ประสาททุกส่วนของเธอตื่นสะท้าน
ราวกับว่าเบื้องหน้านั้นเธอรู้ดีว่าต้องเผชิญกับสิ่งใด แต่หญิงสาวไม่อาจหยุดก้าวเดินแม้มีสติรับรู้ครบถ้วน เธอคาดหวังเพียง ที่ปลายทางแห่งแสงจะมีคนที่หัวใจร่ำหา