สัมผัสนิรันดร์จากปีศาจ ภาค 2

“ท่าน..ไม่ได้ซื้อข้าไปเป็นทาสบำบัดความใคร่หรอกหรือ” อลิสถามหน้าตาเฉย ทำเอาไพซูลินถึงกับเลิกคิ้วสูง
“ทำไมถึงคิดแบบนั้นกันล่ะ !?”
อลิสก้มลงมองดูรอยโซ่ตรวนที่มือของตน
“ไม่รู้สิ...ก็ทุกคนที่ข้าเคยรู้จัก ต่อหน้าก็ทำเป็นพูดดี เอาข้าวเอาของมาให้ข้า แต่สุดท้ายพวกเขาก็พ่ายแพ้ต่อกิเลสของตน ต่อเนื้อหนังมังสาของข้า ล้วนแต่ต้องการครอบครองร่างกายของข้า พวกเขาเหมือนกับปีศาจในคราบมนุษย์ ข้าเกลียดพวกมันทุกคน”
“เอาล่ะ ข้าเข้าใจแล้ว เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ เพราะข้าเองก็เป็นปีศาจเช่นเดียวกับเจ้า ย่อมเข้าใจความรู้สึกของเจ้าดีอยู่แล้ว ที่ข้าซื้อเจ้ามาก็ไม่ต้องการให้เจ้าเป็นทาส แต่ต้องการให้เจ้าเป็นพ่อบ้าน มีหน้าที่จัดเตรียมอาหาร คอยดูแลความสะอาดของปราสาท และอาจอยู่กับข้าไปชั่วชีวิต เจ้าเข้าใจหรือเปล่า”
“ทำไมข้าจะต้องไปกับท่านด้วย”
ไพซูลินนิ่งเงียบ นัยน์ตาทอประกายไม่พอใจ
...ไอ้เด็กบ้า