แผนรักกลเสน่หา

“สำคัญมากหรือที่จะมีแฟนเศรษฐี”
“ค่ะ สำคัญ ด้วยเหตุผลที่บอกคุณไปแล้ว”
“หมายความว่าถ้าเทียนจะชอบหรือคิดรักผู้ชายสักคนขึ้นมาจริงๆ ไม่เกี่ยวกับเรื่องโกหกเพื่อเอาชนะคำปรามาสของใคร เรื่องร่ำรวยก็ไม่จำเป็น”
“ค่ะ ไม่จำเป็น เทียนไม่ได้คิดจะตกทองผู้ชายนี่คะ เทียนขอคุณสมบัติสี่ข้อเท่านั้นในตัวผู้ชายที่เทียนจะแต่งงานด้วย”
“บอกผมได้มั้ย”
จักรแทบจะลืมตัวเข้าไปนั่งคุกเข่าเพื่อฟังคำขยายความคุณสมบัติดังกล่าว
“เป็นคนดี หนึ่งล่ะ”
จักรยิ้ม
“สอง ต้องรักเทียน”
จักรยิ้มกว้างขึ้น
“สามต้องซื่อสัตย์”
เขาชักไม่แน่ว่าควรยิ้มต่อหรือหุบยิ้ม
แต่ข้อสี่นั้นช่วยตัดสินให้หายจากความลังเล
“สำหรับข้อที่สี่นี่ สำคัญที่สุด... ผู้ชายคนนั้นจะต้องไม่โกหก ไม่โป้ปดมดเท็จหลอกลวงเทียนในทุกกรณี เทียนพอทนคนได้หลายประเภท แต่เกลียดที่สุดก็พวกชอบหลอกลวงเพื่อเอาตัวรอด หรือหวังผลอะไรสักอย่าง คนเรานะคะ เทียนคิดว่าลงได้โกหก ก็เท่ากับไม่มีความซื่อสัตย์จริงใจต่อกัน แล้วคนไม่ซื่อสัตย์จะเป็นคนดีได้ยังไง และถ้าไม่จริงใจก็ต้องไม่ได้รักกันจริง เพราะ คนรักกันต้องไว้ใจ เชื่อใจในกันและกัน ไม่มีความลับต่อกัน”
“แล้วถ้า...จำเป็นต้องโกหกล่ะ” จักรถามเสียงอ่อย ไม่มั่นคง
“ไม่มีถ้า และไม่มีความจำเป็น สำหรับคนรักกันคิดจะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต คนอื่นอาขมองว่าไม่สำคัญ แต่เทียนถือ เพราะตัวเทียนเองไม่เคยคิดจะมีรักเผื่อเลือก ถ้ารักใครเทียนรักจริง แต่ถ้าทำให้เทียนเกลียด หรือแม้แต่ทำให้ผิดหวังสักครั้งเดียวแหละ ด้วยเรื่องสำคัญๆ ที่ไม่สามารถมองข้ามไปได้ เทียนก็สามารถตัดใจได้ทันทีเหมือนกัน!”