รักร้ายใจพยศ

“จำไว้นะเจสิตา ตอนนี้ฉันไม่ใช่ธีทัตลูกกรรมกรที่เธอชอบดูถูก ถ้าคราวหน้าเธอยังกล้าใช้คำนั้นกับฉันอีก ฉันจะกำราบเธอด้วยวิธีของฉัน ให้มากยิ่งกว่าตอนนี้” นัยน์ตาคู่โตจับจ้องขึ้งโกรธต่อคำขู่ของเขา ริมฝีปากหยักจึงระบายยิ้ม มือหนายกขึ้นมาเชยคางเล็กนิดหนึ่ง “แต่จะว่าไป เรื่องเปลืองเนื้อเปลืองตัว ฉันคงใช้กับผู้หญิงง่ายๆ แบบเธอไม่ได้”