หวงรักนายหัวร้าย

นายหัว เบน การ์เซีย พรตอนันต์ ผู้ชายร้าย เถื่อน กวนประสาท เขาผ่านเรื่องร้ายๆ ในอดีตมากและเขาอยากที่จะกลบมันไว้ให้มิดชิดถ้าเขาไม่ได้เจอกับ รินรดา บรรเจิดทรัพย์ หญิงสาวที่ทำให้เขาเกือบสูญเสียอิสรภาพตลอดชีวิตอีกครั้ง และเขาจะสั่งสอนให้เธอเจ็บปวดสาสมกับสิ่งที่เธอทำกับเขาให้ได้ แต่เบนคิดผิดการที่เขาเอารินรดามาไว้กับตัวเองทำให้เขาถึงกับเสียศูนย์ไม่เป็นท่าให้ตายสิเขาอยากจะบ้าเขาจะไม่ยอมให้หัวใจเขาเป็นอันตรายเด็ดขาด
............................
“ขอกอดหน่อยหนาว”
“หนาวก็ห่มผ้าห่มสิฉันเหม็นเหล้านะคุณเบน” รินรดาพยายามแกะมือของเขาออกแต่ไม่เป็นผลแถมเขายิ่งกอดแน่นขึ้นอีก
“หนาวเนื้อห่มเนื้อถึงหายหนาวหนาวรัก..” เบนแสร้งร้องเพลงด้วยเสียงอ้อแอ้ราวกับคนเมาหนักและถือโอกาสหากำไรเล็กๆ น้อยๆ ไปด้วย
“คุณเบนคุณร้องอะไรเนี่ยหยุดร้องนะจะนอนแล้วค่ะ อ้าย” รินรดาหันมายกมือขึ้นปิดปากเขาไม่ให้ร้องเพลงเสียงดัง และเธอก็ต้องร้องด้วยความตกใจเมื่อเขากดจูบที่ฝ่ามือและไล่มาตามต้นแขนซุกไซ้ริมฝีปากและเคราสากลงไปที่ซอกคอหอมกรุ่นไม่ยอมเงยขึ้นมาอีกด้วย รินรดาสะท้านไปทั้งตัว เธอพยายามดิ้นรนและจิกทึ้งเส้นผมของเขาแต่เบนก็ไม่ยอมผละออก
“อื้อหอมจังเลย ตัวอุ่นด้วย นุ่มด้วย หอมจัง” เบนครางแผ่วเบาแต่ไม่ยอมผละตัวริมฝีปากและปลายจมูกจากความหอมละมุนนี้ เขายิ่งรู้สึกเคลิบเคลิ้มร้อนผ่าว
“คนบ้าคุณเมาแล้วนะ คุณเบนหยุดนะหยุด” รินรดาซ่านหวิวไปทั้งตัว เสียวสะท้านไปกับการกระทำของเขา เรี่ยวแรงต่อต้านแทบจะไม่มีแล้ว ดิ้นจนผ้าห่มลงไปกองที่ปลายเท้า
“ไม่เมาสักหน่อย”
..........................
“คราวหน้าถ้าจะทำก็บอกกันก่อนไม่ใช่ให้ฉันกลับมาแล้วไม่เจอแบบนี้” เบนยกมือขึ้นเชยคางมนให้เงยขึ้นและบอกเสียงเข้มหงุดหงิดที่กลับมาแล้วไม่เจอหน้ารินรดาทันที
“ขอโทษค่ะคราวหน้าจะบอกคุณก่อนนะคะ” รินรดาเหลือบสายตาขึ้นมองเขาอย่างเกรงๆ กลอกตาไปมามองเขาเบนถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะปล่อยมือจากปลายคางมน
“ทำผิดก็ต้องลงโทษ จุ๊บปากขอโทษก่อนเลยตรงนี้ด้วย” เบนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะสั่งให้รินรดาจูบปากเขาตรงนี้เพื่อเป็นการไถ่โทษ
“คุณเบน” รินรดาร้องเรียกชื่อเขาหน้าร้อนผ่าวไปถึงใบหูเลยคราวนี้ เธอมองไปรอบๆ ไม่มีใครก็จริงแต่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีใครแอบมองนี่นา
“ทำเดี๋ยวนี้ถ้าไม่ทำฉันจะจูบเธอหนักๆ และแบบอ้อยอิ่งจะเอาอย่างไร”
รินรดากลืนก้อนแข็งๆ ลงคอ เธอมองเขานิ่งๆ ก่อนจะตัดสินใจยกมือขึ้นเกาะบ่าแข็งแรงและเขย่งปลายเท้าขึ้นแตะจูบที่ริมฝีปากของเขาหนักๆ หนึ่งทีแล้วก็ผละออกอย่างรวดเร็ว เบนยิ้มกว้างเขายกมือขึ้นเชยปลายคางมนอีกครั้ง และโน้มใบหน้าลงมาจูบอีกหนึ่งทีก่อนจะผละออก
“คุณเบนไหนคุณบอกให้ฉันทำแล้วนี่อะไรคะเนี่ย” รินรดาต่อว่าด้วยความขัดเขิน เธอทำแล้วนี่นาแต่เขากลับโน้มตัวมาจูบเธออีกคนบ้านี่ชอบทำให้เธออายจริงเชียว
“ก็ยังไม่พอใจแต่ตอนนี้โอเคแล้ว” เบนไหวไหล่เบาๆ อย่างไม่ยี่หระท่าทางเจ้าเล่ห์ของเขาทำเอารินรดาต้องยกมือขึ้นทุบลงไปบนอกของเขาสองทีแล้วก็ทำเป็นเชิดหน้างอนใส่