The Opposite. อีกด้านหนึ่งของปากกระบอกปืน เล่ม5

เมื่อเพื่อนเวรตัดสินใจย้ายมาประจำ ที่กอ. รม. น. ภาค 4 ส่วนหน้า ผมที่ไม่ไว้วางใจในความปลอดภัยของมัน จึงขอย้ายติดตามมาด้วย
แต่ผมไม่รู้มาก่อน ว่าการย้ายมาในครั้งนี้ จะเปลี่ยนแปลงชีวิตผมไปตลอดกาล

"พี่ไกรวุฒิ!"

ผมลืมตาโพลง ก่อนจะรู้สึกตัวในอีกเสี้ยวิ ว่าตัวเองกำลังนอนหงายอยู่ ในหูดังวิ้งๆ จนไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น ผมพยายามยันตัวขึ้น แต่กลับสำลักออกมา ผมเห็นใบไม้อยู่สูงขึ้นไป เหนือจากมันคือท้องฟ้าที่มีเมฆสีขายลอยอยู่ จากนั้นใครหลายคนก็กรูกันเข้ามา
สายตาของผมพร่าเลือนลงไปเรื่อยๆ ผมสำลักอีกครั้ง รสเลือดฝาดเฝื่อนอยู่ในปากทะลักขึ้นจมูก
ใครคนหนึ่งคุกเข่าลงข้างผม ตะโกนอะไรสักอย่างแต่ผมไม่ได้ยิน คนอื่นๆ ต่างจ้องผมด้วยสีหน้าตกใจและเป็นห่วง
แต่ผมไม่เห็นใบหน้าของเพชรเพทายอยู่ในนั้นเลย...