คืนนั้นไม่มีวันลืม

“ชยาดา จะอาบน้ำก่อนก็ได้นะคะ แก้มป่องจะไปหาอะไรเย็น ๆ มาให้ชยาดาดื่มก่อนนะ รอแป๊บนึงจ่ะ”
แก้มป่องพร้อมด้วยรอยยิ้มน่ารักเดินออกไปจากห้องนอนของเธอเพื่อไปเปิดตู้เย็นที่อยู่ด้านนอกของห้องนอน
ชยาดากับหัวใจดวงน้อยที่เต้นโครมครามอยู่ในขณะนี้ อยู่ในอาการเสมือนกับความฝัน เธอถอดชุดพยาบาลของเธออกแล้วกระโจมอกด้วยผ้าขนหนูสีขาวสะอาดที่แก้มป่องเตรียมเอาไว้ให้ที่ปลายเตียง พร้อมกับเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำด้วยอาการภวังค์ที่เธอคิดว่ามันคงเป็นเพียงแค่ความฝัน
“นี่เราฝันไปหรือเปล่านะ...นี่ชยาดาจะมีแฟนแล้วเหรอเนี่ย” ชยาดาอาบน้ำชำระล้างร่างกายสวยบางของเธอด้วยครีมอาบน้ำที่มีกลิ่นหอมประหลาดชวนให้เกิดมีอารมณ์แบบนั้น
ชยาดาเดินออกมาจากห้องน้ำเมื่อเธออาบน้ำเสร็จและสบายตัวดีแล้ว...
แก้มป่องนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงราวกับว่ามีความอ่อนเพลียจากการตื่นเช้าเพื่อขับรถจากท่าเรือแหลมฉบังเข้ามาที่กรุงเทพ
ชยาดาเองก็มีอาการเพลียจากการเข้าเวรยามดึก เธอเช็ดตัวแห้ง แล้วเปลี่ยนชุดกางเกงขาสั้นสำหรับใส่อยู่บ้านสบาย ๆ กับเสื้อยืดสีฟ้า แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงข้าง ๆ กับแก้มป่องที่ในตอนนี้นอนหลับตาสวยพริ้มอยู่บนเตียงสีขาวสะอาดแล้ว