รอยรักปมหัวใจ

เพราะบุญคุณค้ำคอ ทำให้เธอยอมหมั้นหมายกับลูกชายผู้มีพระคุณ
หวังจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่และลืมอดีตที่เจ็บปวด
แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างฝัน เมื่อเขาหวนกลับมา
รอยรัก รอยเจ็บ ที่เขาฝากไว้ ทำให้เธอสับสน
เมื่อคนใหม่เธอก็ไม่รัก คนเก่าเธอก็ไม่เคยลืม
+++++++++++
“กรี๊ด!! พี่สิริจะทำอะไร ปล่อยนิดนะ ปล่อย!” นิธาราผลักไสคู่หมั้นหนุ่มสุดแรงเกิด ขณะที่สิริก็พยายามจะปล้ำจูบคู่หมั้นสาวให้ได้ ส่วนอีกคนก็กำมือแน่น ความหึงแล่นพล่านไปทั่วหัวใจ
“พี่ไม่มีวันปล่อยนิดไปให้ผู้ชายคนอื่น” พูดจบ สิริลอยกระเด็นออกจากคู่หมั้นสาว ตามมาด้วยหมัดหนักๆ ปะทะซีกแก้ม
“ไอ้ระยำ!” สิริพ่นคำหยาบคาบใส่ศัตรู ก่อนจะพยุงตัวลุกขึ้นแล้วปรี่เข้าไปหมายจะซัดหมัดเอาคืนบ้าง แต่กลับถูกหมัดของหนุ่มฝรั่งสวนกลับมาจนล้มกลิ้งไปอีกครั้ง
“ฉันจะฆ่าแก!” สิริประกาศกร้าวทั้งที่ตัวยังลุกไม่ขึ้น
“ก็ลุกขึ้นมา” คลินท์พูดท้าท้าย ขณะที่นิธาราก็ได้แต่ยืนมองสองหนุ่มสลับกันไปมา ยอมรับว่าตกใจที่เห็นพี่สิริโดนทำร้าย แต่แข้งขาเธอมันไม่ได้ขยับเข้าไปห้าม
“ไอ้ระยำ! แกเป็นใครมาจากไหน ถึงมาทำใหญ่ที่นี่” พูดจบก็พยุงตัวลุกขึ้น แม้จะเจ็บแปลบตามร่างกาย
“ถ้าอยากรู้ว่าผมเป็นใครก็ถามคู่หมั้นของคุณดู รับรองคุณได้รู้ทุกซอกทุกมุม แต่ผมว่าคู่หมั้นของคุณคงจะบอกคุณไม่หมดแน่ๆ ว่าผมเป็นใคร” คลินท์พูดเป็นปริศนา ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้อดีตคนรัก
“คุณจะทำอะไร” นิธารากระซิบถาม พลางสะบัดมือออกจากมือหนา คลินท์ยิ้มมุมปากแล้วโน้มหน้าลงมาปากหยักแตะแก้มนุ่ม แล้วผละออกมองไปยังคู่หมั้นของอดีตคนรัก
“คุณคลินท์!” คนถูกขโมยหอมขานเรียกด้วยความตกใจ
“ผัวเก่าขอจูบแค่นี้ไม่ได้หรือไง หรือว่าเก็บเอาไว้ให้คู่หมั้น แต่คุณอย่าลืมบอกคู่หมั้นของคุณด้วยล่ะว่าพรหมจรรย์ที่หมอนั่นอยากได้ มันไม่มีเหลือแล้ว” พูดจบคลินท์ก็ยิ้มใส่ดวงตาคู่หวานที่เบิกโตจนแทบถลนออกมานอกเบ้า
“คุณมัน...” ริมฝีปากอิ่มสั่นระริกจนปัญญาจะหาคำมาตอบโต้เขา
“ไม่กล้าบอก เพราะกลัวคู่หมั้นจะรับไม่ได้หรือไง แต่ผมมาคิดๆ ดูแล้วระหว่างที่คุณหอบเงินของคุณย่าผมหนีกลับมา ผมว่าคุณคงเอาเงินจำนวนนั้นไปทำให้พรหมจรรย์ของคุณกลับมาแล้วมั้ง ถ้าทำก็ดี คู่หมั้นของคุณจะได้ดีใจ” คลินท์บอกด้วยเสียงยียวน

**(ชื่อเดิม ทวงรักสิเน่หาเถื่อน)**