วิวาห์ทรมาน (ใจ)

***วิวาห์ทรมาน(ใจ)*** ภาคต่อ รักนอกใจซาตาน

**********************************************************************
ท่อนแขน?
แขนใคร!?
ใครกันที่กำลังกกกอดเธออยู่!!?
สมองของกัญญาพัชรร้องอื้ออึงด้วยความหวาดหวั่นอาการงัวเงียหายไปเป็นปลิดทิ้ง ความมึนเมาและความไม่เป็นตัวของตัวเองที่เกิดจากยาปลุกเซ็กซ์ทำให้เธอจำเหตุการณ์เมื่อคืนได้เลือนรางยิ่งนัก สุดท้ายความตระหนกหวาดหวั่นก็ทำให้เธอกรีดเสียงร้องออกมาลั่นห้อง พร้อมกับกำกำปั้นทุบลงบนท่อนแขนแข็งแรงรัวเร็ว พยายามดิ้นรนสุดชีวิตออกจากอ้อมแขนของคนที่เธอยังไม่ทันได้เห็นหน้าอย่างบ้าคลั่ง
“อ๊ายยย...แกเป็นใคร...ไอ้บ้ากาม ไอ้เลว!”
ปรมินทร์สะดุ้งสุดตัว ตื่นจากฝันหวานแทบจะทันทีเมื่อโดนหญิงสาวในอ้อมแขนอาละวาดใส่แบบนั้น
“อะไรกันคุณหนูแพท...กรี๊ดอะไรแต่เช้า เมื่อคืนโดนหนักขนาดนั้นยังมีแรงดิ้นอีกเหรอ” ปรมินทร์ถามอย่างหัวเสียพยายามรวบมือที่กำลังทำร้ายตนเองเอาไว้ ในขณะที่กัญญาพัชรหยุดดิ้นโดยอัตโนมัติเมื่อได้ยินน้ำเสียงทุ้มอันคุ้นเคยดังขึ้น เธอหันขวับกลับมามองคนพูดแล้วเบิกตากว้างขึ้นเรียกชื่อเขาด้วยความคาดไม่ถึง
“คุณเป๊บ!”
/////////////////////////////////////////////////////////////////////
“การมาฮันนีมูนคือการอยู่แต่ในห้องนอน ห้ามออกไปไหนรู้รึเปล่า” น้ำเสียงสั่นพร่าจนคนฟังใจสั่น
“คุณเป๊บ...อย่าค่ะ” พยายามห้ามปรามเมื่อเขาก้มวูบลงมาหา แต่น้ำเสียงแผ่วเบาไร้ซึ่งพลังของเธอมันไม่พอที่จะหยุดยั้งเขาได้
“เรียกพี่เป๊บสิ” ปากสีสดคลอเคลียกับปากระเรื่อ พร้อมกับสั่งเสียงพร่า
“พี่ปะเป๊บ...อย่าค่ะ” กัญญาพัชรทำตามอย่างว่าง่าย เอ่ยปากห้ามเขาอีกครั้ง
“คุณแม่อยากได้หลาน เราอย่าทำให้ท่านผิดหวังเลยนะ” เขาบอกแค่นั้น แล้วปิดปากระเรื่อเอาไว้ โดยไม่คิดจะพูดอะไรออกมาอีก บดเคล้ามันด้วยความรัญจวน มือใหญ่ไม่อยู่นิ่งดึงทึ้งชุดสวยของเธอออกอย่างว่องไว ร่างบางก็แทบเปลือยเปล่าในเวลาอันรวดเร็วตามความชำนาญของชายหนุ่ม

//////////////////////////////////////////////////////////////////////
***โปรดโหลดตัวอย่างไปอ่านก่อนตัดสินใจโหลดตัวเต็มนะคะ ถ้ามีความผิดพลาดประการก็ขอ อภัย มา ณ. ที่นี้ด้วยค่ะ ^^