แตกเนื้อหนุ่ม

“จบเเล้วเธอจะเรียนต่ออะไร”เจ้าของริมฝีปากสีเเดงเลือดนกยกยิ้มมุมปากอย่างสาวทรงสเน่ห์ที่ทำให้คนยืนฟังใจกระตุกไหว

“เอ่อ ผม ผมอยากจะเรียนวาดภาพ แต่คุณพ่อคงไม่ให้”เขาตอบด้วยน้ำเสียงอึกอัก ไม่เคยเลยที่จะกล้าสบตากับหญิงสาวตรงๆ

“แล้วทำไมต้องสนใจคนอื่น”

“คุณก็รู้ว่าผมเอาแต่ใจตัวเองไม่ได้”

“หัวอ่อน” โรสรินทร์สบถอย่างไม่ชอบใจถ้าเป็นเธอจะไม่ยอมเป็นแบบนี้เด็ดขาด เด็กคนนี้หัวอ่อนเกินไป แต่เขาก็ไม่ใช่เธออีกนั่นแหล่ะ ความคิดก็ไม่เหมือนกัน เพราะคิดว่าตัวเองต่ำต้อยสินะ ถึงได้ยอมง่ายๆแบบนี้

“ช่างเถอะ เธอชอบวาดรูปหรอ?”

“ค ครับ”

“งั้น ฉันจะเป็นแบบให้ ไปเตรียมอุปกรณ์มาสิ” เธอบอกและยืนหันหลังปลดเสื้อคลุมอาบน้ำที่ปกปิดเรือนกายงดงามนั้นออก ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าเด็กหนุ่มมัธยมประสบการณ์น้อย กำลังใจสั่นด้วยความไร้เดียงสา

“คือ...” จิรารีบก้มหน้า ไม่กล้าจดจ้องไปมากกว่านั้น กลัวว่าเธอจะเสียหาย มองแผ่นหลังบางที่แนบสนิทกับชุดนอนสายเดี่ยวตัวบางแสนสั้นนั้นพร้อมทั้งหายใจอย่างยากลำบาก

“ไม่ต้องกลัวหรอก วันนี้พ่อเธอกับพี่สาวฉันเขายังไม่กลับมาแน่นอน” ร่างบางเดินวนกลับมานั่งเก้าอี้ตัวเดิม ยกขาไขว่ห้างและมองเด็กหนุ่มด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

“....”

“วาดรูปให้ฉันหน่อย”

“ผมไม่ถนัดวาดรูปคน”

พยายามจะมองให้เป็นศิลปะ เขาเคยไปเข้าชมรมศิลปินที่มีนางแบบนายแบบเปลือยมาให้ฝึกวาดสรีระ แต่ตอนนั้นเขาไม่ได้คิดอะไรขนาดนี้เลย เพราะเป็นเธอเขาถึงคิด แม้จะยังมีเสื้อผ้าครบทุกชิ้น แต่กลับเซ็กซี่เย้ายวนเสียจริง

“อย่างนั้นหรอกหรอ”

“แต่ผมวาดรูปของคุณไว้หลายรูป พรุ่งนี้จะเอามาให้นะครับ”

“ไหนว่าไม่ถนัดวาดรูปคนไงไง หื้ม” คนเริ่มได้ใจถาม แล้วหนุ่มน้อยนี่บอกว่าไม่ได้ชอบเธอทำไมถึงไปแอบวาดรูปเธอมาได้ หึ ปากไม่ตรงกับใจ

“ก็ ไม่ถนัดวาดแบบเห็นหน้าน่ะครับ ถนัดจำเอาแล้วก็ไปวาดมากกว่า” เขาแก้ตัว

“งั้นก็จำตอนนี้ไว้สิ แล้วก็เอาไปวาด แต่งตัวแบบนี้ด้วยฉันชอบ”

“ค ครับ”

“มองสิ ถ้าไม่มองจะจำไม่ได้นะ” โรสรินทร์ยกยิ้มเจ้าเล่ห์สนุกกับการแกล้งเด็ก แต่เขาก็ก้มหน้าไม่กล้าสบตาจนเธอต้องเดินไปใกล้เอง

“ความจริงเธอ ก็น่ารักดี ฉันจะไปอาบน้ำแล้ว”

“....”

“เข้ามาถูหลังให้หน่อย”