ลู่เอิน

นิยายต้นฉบับของพระชายาลู่เอิน เป็นลู่เอินฉบับเดิมพร้อมตอนพิเศษ 5 ตอน

นางก้มมองใบหน้าสวามีซึ่งนอนหนุนอยู่บนตัก ดวงตาเขาสบกับนาง จ้องมองราวต้องการค้นหาความจริงภายใน
ลู่เอินแนบฝ่ามือข้างแก้มเขา ความอบอุ่นซึมสู่นาง
“เปิ่นหวางเกลียดเจ้า” น้ำเสียงเขาเรียบเฉยทว่าแฝงด้วยความหงุดหงิดไม่น้อย
นางยกยิ้มกว้างขึ้น ผงกหัวยอมรับพลางเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจในคำพูดก่อนหน้าของเขา “แต่ข้ากลับชอบท่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ใบหน้าอันหล่อเหล่าของท่าน หวางเย่ของข้า”
ยามดวงตาเขาสะท้อนถึงบางอย่าง นางก็ขยับรอยยิ้มกว้างเก่าก่อนจะจูบผู้เป็นสวามีตามความต้องการอันแสนน่าชังของตนเอง