ที่นั่ง ณ กลางใจ

ฝากดาวน์โหลดหมอเจตน์กับหนูแพรด้วยนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่า
แล้วอย่าลืมโหวตดาวให้น้า รักคนอ่านค่ะ

ปล.เป็นเรื่องใหม่ ไม่เคยตีพิมพ์มาก่อนจ้า



“ภูเขาเป็นลูกของผมใช่ไหมน้ำ”
“เป็นหมอภาษาอะไรถึงคิดว่าฉันจะท้องสองปี” นีรนาราแสยะยิ้มราวกับต้องการด่าเขา
“ผมไม่ได้โง่” เขาตอบคำถามตามที่เธอสื่อสารมาทางสีหน้าและแววตา เจตน์มีสีหน้าเรียบเฉย แต่ดวงตาดุกร้าวจนนีรนาราเริ่มหนาวๆ ร้อนๆ เพราะเวลาเขาดุก็ใช่ว่าจะธรรมดา
“ก็ดีแล้วค่ะ จะได้เลิกคิดอะไรเพ้อเจ้อเสียที”
“คุณยังไม่ได้ตอบคำถามของผม”
“งั้นก็ฟังให้ชัดๆ ว่าภูเขาไม่ใช่ลูกของคุณ”
“แล้วลูกของ...เราล่ะ” เจตน์เอ่ยถามเสียงขาดห้วง ความกลัวแล่นเข้ามาจับขั้วหัวใจจนปวดหนึบ ลุ้นรอคำตอบจากปากหญิงสาวจนแทบจะลืมไปแล้วว่าต้องหายใจ
“ไม่มีค่ะ” เธอยิ้มเย็น เชิดใบหน้าขึ้นเพื่อกักเก็บน้ำตาเอาไว้ข้างใน ไม่มีหรอกลูกของเขาเพราะภูเขามีแค่แม่ ไม่เคยมีพ่อ
“แล้วเขาไปไหน” เจตน์รีบถามต่อ สีหน้าเครียดจัด
“ตายไปแล้วไงคะ จำไม่ได้หรือคะว่าตาย...เพราะอะไร”