เพียงใจในเพลงพิณ 2

การไม่ได้รับรักตอบเป็นทุกข์ แต่การต้องลืมคนที่ตัวเองรักเป็นทุกข์กว่า
เขาจึงตัดสินใจบำเพ็ญตนเป็นเซียน เพื่อให้จดจำและปกป้องดูแลนางได้ทุกชาติภพ
แม้ว่า... สิ่งแลกเปลี่ยนนั้นจะเป็นคำสาป...
คำสาปร้ายกาจว่าเขาจะไม่มีวันได้รับ ‘รัก’ จากนาง

ดอกไม้บานจนโรยราไปปีแล้วปีเล่า ใบไม้ผลิผ่านร้อนจวบใบไม้ร่วงผ่านหนาวเวียนเปลี่ยนทุกปี...

เขาตามหานางจนพบในที่สุด แต่หัวใจนางกลับมอบแก่ผู้อื่นเสียแล้ว
หากทว่าเขายังคงดื้อรั้น! ถึงมันคือการฝืนชะตา! เพิกเฉยต่อสวรรค์!
เขาก็จะเอาชนะคำสาปนั้นให้จงได้!