อารักษ์

รักษ์ อัศวธารินทร์ (โคแก่) VS (หญ้าอ่อน) ก้อย กัลป์ลิกา ธนาเกียรติ
..........

“อารักษ์เป็นของก้อยแล้ว ห้ามไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นอีกเด็ดขาดไม่งั้นก้อยเอาตายแน่!”
“น้อยๆ หน่อยยายหนู อาไปเป็นของเราตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”
รักษ์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเอ็นดู พลางทอดสายตาอ่อนโยนมองร่างเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆ อย่างรักใคร่ เธอคงไม่รู้หรอกว่าเขารู้สึกตัวตื่นก่อนเธอตั้งนานแล้ว พอเห็นเธอตื่นเขาก็แกล้งหลับ
“เมื่อกี้นี้ค่ะ”
“เมื่อกี้?” คิ้วเข้มเลิกขึ้น
“ใช่ค่ะ”
สาวน้อยพยักหน้าหงึกหงัก ก่อนขยายความเพิ่มเติม
“เมื่อกี้นี้ก้อยจูบตีตราจองอารักษ์เรียบร้อยแล้ว”
“จูบตรงไหน” รักษ์ถามต่ออย่างนึกสนุก
“จูบปากค่ะ” ตอบออกไปแล้วก็หน้าแดงจัด ลามเลยไปถึงใบหูและลำคอ
“ตอนไหน” ชายหนุ่มถามอีก
“ตอนที่อารักษ์หลับ”
“อา....” รักษ์ทำเสียงครางในคอ “...ดูเหมือนว่าจะมีคนเข้าใจอะไรผิดพลาดไป”
“อารักษ์หมายความว่ายังไงคะ”
“ถ้าก้อยอยากเป็นเจ้าของอาจริงๆ ก้อยต้องทำแบบนี้ต่างหาก”
“กรี๊ด! อารักษ์!”
เสียงหวีดร้องของกัลป์ลิกาสิ้นสุดลงพร้อมๆ กับที่ร่างเล็กของเธอถูกจับพลิกหงายให้นอนราบลงบนเตียงกว้าง ริมฝีปากนุ่มถูกเรียวปากร้อนผ่าวปิดทาบทับไว้ก่อนที่หญิงสาวจะทันได้ส่งเสียงโวยวาย ได้แต่ครางอู้อี้ในลำคอ
“อื้อ”
สาวน้อยออกแรงดิ้นขลุกขลักเพราะความตกใจ หาใช่หวาดกลัวไม่
“ดิ้นทำไมหืม” รักษ์ผละจากริมฝีปากเล็กก่อนเอ่ยถามเสียงแผ่วพร่า
“ไหนบอกอยากได้อาเป็นของขวัญพิเศษไง”
..........

“อารักษ์รักก้อย ที่ทำไปทุกอย่างก็เพราะรักก้อยจริงๆ”
รักษ์บอกเสียงทุ้มนุ่มก่อนจะลดใบหน้าต่ำลง จูบปากอิ่มเบาๆ แล้วผละห่างเพราะกลัวจะอดใจไม่ไหว
“เดี๋ยวตอนเย็นจะพาไปเดต”
ประโยคต่อมาของรักษ์ทำให้กัลป์ลิกาหัวเราะคิกแล้วถามย้ำ
“ออกเดตเหรอคะ”
ใบหน้างดงามระบายยิ้มอ่อนหวานอย่างน่าเอ็นดู
“ใช่” ชายหนุ่มพยักหน้า
“ไปกินข้าว ดูหนังด้วยกัน...แบบคนรัก”
ดวงตาคู่สวยของหญิงสาวเปล่งประกายตื่นเต้น ก่อนจะเปลี่ยนเป็นตื่นตระหนกตอนได้ยินคำพูดถัดมาของคนตัวโต
“แล้วกลับไปกินตับกันที่บ้าน”
..........

สวัสดีค่ะนักอ่านทุกท่าน
กลับมาพบกันอีกแล้วค่ะ มีอาฝากพิจารณาอุดหนุนผลงานเรื่องที่สองของมีอาด้วยนะคะ
‘อารักษ์’ เรื่องนี้ยังคงราคาเบาๆ พล็อตเรื่องธรรมดา ไม่เน้นสาระ เนื้อหาหวานๆ เหมือนเดิมค่า
เพิ่มเติมมานิดหน่อยคือ ครึ่งแรกเป็นนิยายรัก ครึ่งหลังเป็นโรมานซ์จ้า