หลงกลสวาท

“สำหรับผม อย่าว่าแต่ชอบเลย ผู้หญิงคนนั้นก็แค่ของเล่น หากเธอไม่ใช่เป้าหมาย ผมคงไม่มีวันเอาตัวมายุ่งเกี่ยวด้วยหรอก เสร็จงานแล้ว ก็แค่ขยะที่ต้องโยนทิ้งถังขยะ”
“ขอให้จริงเถอะค่ะ หวังว่าเวลานั้นจะมาถึงโดยเร็ว”
“อย่าหึงผู้หญิงคนนั้นเลยน่า เสียเวลา!”
คำตอบของเขาทำให้ผู้หญิงคนนั้นมีความสุข เธอโผเข้ากอดเขาจนแนบแน่น ส่วนผู้หญิงอีกคนที่แอบฟังอยู่ เธอเพิ่งเข้าใจคำว่าโลกพังครืนลงต่อหน้านั้นเป็นอย่างไร
หัวใจของเธอแตกสลายกลายเป็นผุยผง ความรู้สึกถูกทำลายอย่างราบคาบ น้ำตาไม่ยอมไหล เพราะยังช็อคและชาชืดไปทั้งตัว
“อา....” เธอหอบร่างกายที่ไร้วิญญาณและหัวใจที่กำลังร้องไห้กลับมาที่หน้าลิฟต์
“......” เธอก้าวเข้าไปในลิฟต์แล้วกดเลขชั้นสะเปะสะปะไปหมด เธอไม่รู้เลยว่าเธอจะไปไหน รู้เพียงแค่ว่าต้องไปให้ไกลจากเขามากที่สุด ไปให้ไกลจากคำพูดเลวร้ายบาดหัวใจที่ออกมาจากปากของคนที่บอกรักเธอทุกวัน
“เราฝันไป...เราฝันไป...มันไม่ใช่ความจริง”