ศกุนตลารอรัง

“กอดต้อยทำไมคะ”
“อยากกอดครับ”
ศกุนตลาจนด้วยคำพูดเพราะเธอเป็นคนไปถึงเนื้อถึงตัวเขาก่อน โดยไม่คิดว่าผลของการกระทำจะสะท้อนเข้าหาตัวได้ไวทันตา แล้วยังสนองกลับมามากกว่าที่เธอทำลงไปด้วยซ้ำ ดังนั้นจึงไม่มีหน้าจะห้ามปรามเมื่อเขาทำบ้าง
และในขณะที่หญิงสาวกำลังบรรจงคีบปูม้านึ่งใส่จานเปล พ่อคนเกเรก็คว้าเอวแล้วประทับรอยจุมพิตลงบนแก้มนวลอย่างรวดเร็ว
“คุณธัช!”
“ครับ”
เมื่อชายหนุ่มยังจะกล้าขานรับหน้าตาเฉย ศกุนตลาก็เลยค้อนใส่
“มาจูบแก้มต้อยทำไมคะ”
“ก็ผมรักของผม”
เหตุผลนั่นใช่เพียงแต่ทำให้คนฟังสะอึก ทว่าลมหายใจของหญิงสาวก็ยังสะดุดด้วยความรู้สึกผิดระคนละอายต่อ ‘รัก’ ที่อีกฝ่ายให้มาจนไม่กล้าสบตากับเขาตรงๆ