พรหมรัก ข้ามรุ่น

“ชุติกา ไม่เอาน่ามันก็แค่จูบ ผมขอโทษ” ผมประคองใบหน้าสวยไว้ทั้งสองมือ ใช้ปลายนิ้วเกลี่ยน้ำตาเบา ๆ
“คนบ้า คุณมองเป็นเรื่องเล็ก ๆแต่มันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับฉัน”
“ผมขอโทษแล้วไง ก็ใครใช้ให้คุณมาว่าผมเป็นเกย์ก่อนล่ะ”
“ไม่ต้องมาแก้ตัวเลยนะ อีตาบ้า...อื้อ...” ฉันยังรัวกำปั้นทุบไม่ยั้ง
“โธ่ แล้วต้องให้ทำไงคุณถึงจะหายโกรธ” ผมถามก่อนจะรวบกำปั้นเล็ก ๆเอาไว้
“งั้นเอางี้ ผมให้คุณจูบคืนก็ได้”
“ไอ้หมอบ้า ฉันไม่ยุ่งกับคุณแล้ว” ฉันสะบัดตัวหลุดจากเขามาได้ก็เดินลุยน้ำขึ้นฝั่ง แต่หูยังได้ยินเสียงเขาตะโกนตามหลัง
“ตกลงคุณหายโกรธผมแล้วนะชุติกา แน่ใจนะว่าไม่จูบผมคืน ผมให้จูบหลาย ๆครั้งเลยก็ได้นะครับ”