ปริมณฑลแห่งรัก

หนังสือเล่มนี้จะเรียกว่านิยาย หรือบันทึกส่วนตัวของนักเขียนก็ตามแต่ (ก็ชีวิตเหมือนดั่งนิยาย อย่างที่ใครว่าไว้ไงล่ะ) เล่าเรื่องราวของเด็กสาวคนหนึ่ง กับความรักความใคร่ของเธอ ซึ่งเหมือนว่าจะได้รับความฮือฮามากตอนตีพิมพ์เผยแพร่ อาจจะเพราะไม่มีคนเขียนเรื่องราวในลักษณะนี้ออกมา ยิ่งจากมุมของ ‘เด็กผู้หญิง’ ที่ชีวิตไม่ได้ไร้เดียงสาอย่างที่น่าจะเป็นด้วยแล้วนั่นก็ส่วนหนึ่ง และอีกส่วนก็อาจเพราะว่านานทีปีหนที่จะมีการเขียนเรื่อง ‘หญิงรักหญิง’ ลงในสื่อวงกว้าง ไม่เฉพาะกลุ่มเหมือนที่ผ่านมา

อีกทั้งมันไม่อยู่ในรูปแบบนิยายตามขนบอย่างที่คนอ่านนิยายแนวยูริส่วนใหญ่คาดหวัง แต่ถ้าอยากลองอ่านอะไรที่ไร้กรอบ แถมอาจจะยังไร้พล็อต ไม่อยู่ในสูตรสำเร็จแบบเรื่องแต่งใดๆ ทั้งสิ้น ก็เรื่องนี้แหละค่ะ ที่อยากให้ลอง

คือเอาเข้าจริงๆ ชีวิตคนเรา ก็มักดำเนินไปในแบบที่เราไม่ได้คาดหวังเสียเป็นส่วนใหญ่ มันมีความซับซ้อน มีรายละเอียดหลายๆ อย่างที่แม้แต่ตัวเราเองก็ไม่อาจเข้าใจได้ ควบคุมไม่ได้ กระทั่งเลิกคิดถึงมันในที่สุด แบบที่สุดคะเนมักจะเป็น แต่ก็นั่นแหละมั้ง สิ่งที่เรียกว่า...ชีวิต