พ่อเลี้ยงจอมทัพ

"ฮื่อ...อย่าดื้อสิ" เขาว่าแล้วใช้ปากและฟันงับเบาๆลงบนก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นภายใต้ผืนผ้าเนื้อเนียนลื่นขวางกั้น

บุหงาส่าหรีสั่นสะท้านจนหลุดครางออกมาผะแผ่ว หน้าท้องหล่อนแขม่วเกร็งไปหมด การกระทำของเขาทำให้หล่อนอดรนทนไม่ได้กับความวาบหวิวที่ก่อเกิดไปทั้งกายและใจ

"เชื่อฉันนะบุหงา ...ฉันขอแค่จูบ ...เพียงแค่จูบเท่านั้น"

บุหงาส่าหรีส่ายหน้าสะบัดไปมาพยายามฝืนตัวเองให้หลุดออกจากภวังค์หวามซาบซ่านกาย
...เพียงแค่จูบหรือ?
...คนจูบกันเขาปลดเปลื้องเสื้อผ้ากันด้วยหรือ?
ละครเรื่องไหนๆ พระนางก็ไม่เคยเปลื้องเสื้อผ้าเพื่อจูบกัน แล้วดูสิ่งที่เขาทำ ช่างสวนทางกับถ้อยคำพร่ำบอกอย่างสิ้นเชิง!

"อย่า" หล่อนห่อไหล่ บิดกายพลิ้วตามริ้วคลื่นหวามหวานที่ก่อเกิด หล่อนพยายามฉุดดึงสติที่เตลิดเปิดเปิง แต่พยายามเท่าไรก็พ่ายแพ้แก่ชั้นเชิงลีลารักของเขา
"อื้อ...ไม่เอาแบบนี้" หล่อนสะดุ้ง! เมื่อรู้สึกถึงริมฝีปากร้อนผ่าวแนบนาบผิวกาย ...ลากเรื่อยต่ำลงไปตามหน้าท้องแบนราบ ...ผ่านรอยบุ๋ม ...และค่อยๆ ไต่เรื่อยลงไป...
"อย่า! ...อย่าจูบตรงนั้น" หล่อนอยากยับยั้งแต่คงไม่ทันแล้ว เพราะส่วนนั้นของหล่อนกำลังถูกเขาจูบ!
...เพียงแค่จูบเท่านั้น!
...เขาบอกหล่อนแบบนี้

หืม...แค่จูบจริงๆเหรอพ่อเลี้ยง โอวม่ายยยย...บุหงาจะเชื่อตาหื่นเหรอ?
อย่านะ! อย่าเชื่อคารมเขา รีบๆห้ามเสียก่อนจะห้ามไม่ทัน!!
บุหงาจะห้ามทันไหม? แวะไปช่วยบุหงา 'ห้ามทัพ' หน่อยฮะ
ท่าทางพ่อเลี้ยงจะ 'ทับเก่ง' สมชื่อ 'พ่อเลี้ยงจอมทัพ'
ฮิ้ววว...แฮ่...

โหลดเลย!!