สานใจรัก

“เรื่องคืนนั้นมิ้นท์ขอโทษนะคะ มิ้นท์ขาดสติเอง”
อะไรของยายเมรีกันเนี่ย! เขาเป็นคนพรากพรหมจรรย์เธอไปนะ มันต้องเป็นเขาสิที่ต้องขอโทษเธอ มึนอะไรหรือเปล่า...ยายบ๊องเอ๊ย! ผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนใครเลยจริงๆ ให้ตายสิ! ปริวัตรคิดอย่างขบขันอยู่ในใจ
“ผมสิต้องขอโทษคุณ ผมมีสติทุกอย่างแต่กลับรังแกคุณแบบนั้น”
“เอ่อ...มิ้นท์ว่าเรื่องมันก็ผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว เราลืมเรื่องนี้กันไปดีกว่าไหมคะ”
“ลืม!” เขาอุทานออกมาเสียงดังลั่น “คุณลืมได้ง่ายๆอย่างนั้นเลยเหรอ”
เขาปวดหัวจากอาการป่วยของตัวเองยังไม่พอแต่กลับต้องมาปวดหัวเพราะความคิดประหลาดๆ ของหญิงสาวตรงหน้านี้อีกเหรอ หึ!...เสียตัวครั้งแรกให้ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้แล้วทำไมเธอถึงยังได้ดูชิลล์ขนาดนี้นะแม่คุณ
“แล้วคุณจะให้มิ้นท์ทำยังไงล่ะคะ คุณจะให้มิ้นท์ไปเรียกร้องความรับผิดชอบจากคุณ ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองเป็นคนผิดที่เริ่มก่อนอย่างนั้นเหรอ!”
เธอไม่เรียกร้องอะไรมันก็ดีสำหรับเขาแล้วไม่ใช่เหรอ...ทำไมเขาต้องมาหงุดหงิดใส่เธอด้วยเล่า! หญิงสาวบ่นในใจ
“แต่ผมอยากรับผิดชอบ”