กรงรักเจ้าพ่อแดนเถื่อน

เธอมันก็แค่ของเล่นชั่วคราวของเจ้าพ่อ ตื่นจากฝันเสียทีเถอะติชิลา
“อืม...เฮ่อ...” เธอตัดสินใจผละจากอกของเขา แต่เขากลับรั้งร่างเธอไว้ให้อยู่ในอ้อมกอดต่อไปอย่างดื้อรั้น
“คุณอสุรี...”
“ขอกอดหน่อยน่า”
“เช้าแล้วนะคะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”
“ไม่มีใครเห็นหรอก ตรงนี้เป็นที่ส่วนตัว” เขายังหลับตาอยู่ขณะพูดกับเธออย่างสุขใจจนเธอสัมผัสได้ “อีกสักครั้งสองครั้งก็ยังได้”
เธอชักสีหน้าหมั่นไส้ใส่เขา “กลับกันเถอะค่ะ”
“ทำไมล่ะ อยู่ต่ออีกนิดเหอะ”
“กลับเถอะค่ะ เราหายออกมาจากบ้านมานานเกินไปแล้ว เดี๋ยวสาวๆของคุณจะคอยนะคะ”
เขายิ้มหัว ผุดลุกขึ้นนั่งแล้วสวมกอดเจ้าหล่อนจากด้านหลังจนแนบแน่น
“หึงเหรอ?”
“หึงอะไรของคุณ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”
“อ้าว แล้วที่ทำกันเมื่อคืนล่ะ”
“วันไนท์สแตนไงคะ”
เขาจูบต้นคอเธอ ก่อนจะพุ่งไปจูบที่หัวไหล่ขาวนวลเนียนอย่างเต็มรัก
“จะอะไรก็ช่าง แต่ขอบคุณนะ คุณทำให้ผมมีความสุขสุดๆไปเลย หลังจากนี้ เราทำกันอีกนะ”
เธอทำหน้ายุ่ง “ไม่ค่ะ นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายของเรา”
“ทำไมล่ะ หรือว่าไม่ชอบที่ผมทำให้”
“ก็เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราไม่สมควรจะทำกันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ที่เราทำกันเมื่อคืนมันเพราะอารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น เราต่างก็ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดขึ้น มันเป็นความผิดพลาด คุณปล่อยฉันได้แล้ว ฉันจะใส่เสื้อผ้า”
เขายอมปล่อย เพราะเห็นว่าเธอเริ่มจะอารมณ์ไม่ดี ทั้งที่อยากจะบอกเหลือเกินว่าไม่ได้เกิดจากความผิดพลาดหรืออารมณ์ชั่ววูบ แต่มันเกิดจากแรงปรารถนาที่สั่งสมมาสักระยะแล้ว เขารู้แน่แก่ใจว่าเขาต้องการเธอมากแค่ไหน มากกว่าที่เคยรู้สึกกับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น
“วันไนท์สแตนท์เหรอ แต่นี่มันครั้งที่สองแล้วนะ”
“ทูไนท์สแตนท์ก็ได้ค่ะ พอใจรึยัง”
ถ้าเขาบอกว่ายังไม่พอใจล่ะ เธอจะคิดว่าเขาเป็นคนเห็นแก่ตัวมั้ย
“เมื่อคืนผมข้างในตลอด จะเป็นอะไรมั้ย”
“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ฉันไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องหรอก คุณสบายใจได้ ฉันดูแลตัวเองได้”
เขาคงกลัวเรื่องนี้ล่ะสิ เธอรู้หรอกน่า...ติชิลาหน้าบึ้งไม่รู้ตัว ขณะอสุรีแอบยิ้ม วินาทีนี้ รู้สึกมีความสุขมากกว่าเมื่อคืนเสียอีก