บ่วงรักซ่อนกล

ปากหนักเหลือเกินพ่อคุณเอ๊ย ขนาดอยากขอเขาแต่งงาน จะพูดดี ๆ ก็ไม่ได้

เรื่องนี้พระเอกน่ารักน่าหยิก น่าตีมากนะคะ เป็นพี่ชายของกวีจากเรื่อง รู้แต่ว่ารักค่ะ อ่านแยกได้ แต่ฟินกว่าถ้าอ่านครบ อิอิ

คำเตือน!!! เรื่องนี้เป็นซีรีย์ 3 เล่มจบนะคะ บทสรุปตัวร้ายจะสรุปในเล่ม 3 เรื่องของสิตางค์ น้องสาวคนเล็กค่ะ

ตัวอย่างในเล่ม

แพรวคณิตมองจ้องตาของศตายุ เขาเอาแหวนให้เธอ พูดเหมือนจะขอเป็นแฟน แต่จนแล้วจนรอดเธอก็ยังไม่เห็นว่าคำว่ารักจะหลุดออกมาจากปากเขาเลย
“ฉันไม่เอาค่ะ”
“นี่!” ศตายุมองดุ แต่คราวนี้แพรวคณิตจ้องตอบไม่กลัวเขาเหมือนทุกครั้ง “ผมบอกให้คุณไปเลือกแหวน ก็เลือกสิแพรวคณิต ทำไมจะต้องทำหน้าแสนงอนแบบนี้ด้วยนะ”
“ฉันไม่ได้งอน แต่ฉันไม่รู้ว่าทำไมตัวเองจะต้องมารับแหวนจากคุณด้วย”
“คุณดูแลผมตอนที่ไข้สูง แล้วก็…” ศตายุเคาะปลายนิ้วลงบนโต๊ะ ขยับปากอยู่หลายหน คนฟังก็รออย่างใจจดใจจ่อ แต่จนแล้วจนรอด คำว่ารักหรือชอบก็ไม่ได้หลุดออกมาให้เธอได้ยินเสียที
“ถ้าแค่นั้นไม่ต้องหรอกค่ะ มันเป็นหน้าที่ของเลขาฯ อย่างฉันอยู่แล้ว”
“แต่เมื่อคืนเรา…”
“ช่างเถอะค่ะ ฉันจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น” แพรวคณิตลุกขึ้นจากเก้าอี้ ศตายุจึงลุกขึ้นแล้วอ้อมมาดักหน้า หญิงสาวก้าวถอย เขาก้าวตามจนสะโพกเธอชิดกับโต๊ะไปต่อไม่ได้จึงเชิดหน้าขึ้น
“ผู้หญิงที่พูดง่ายๆ เหมือนเมื่อคืนนี้ไปไหนแล้ว”
“เปลี่ยนจากคำว่าพูดง่าย เป็นใจง่ายน่าจะเหมาะกับฉันมากกว่านะคะ” แพรวคณิตประชดขึ้น แต่สุ้มเสียงสั่นเครือจนเขาต้องมองดุ