สัญญามลทิน

นิยายเล่มที่สอง ต่อจาก มหาเศรษฐีกระหายรักค่ะ

เพราะไม่อยากให้คนที่รักต้องมีรอยมลทิน อีกทั้งเธอยังเป็นลูกสาวของผู้มีพระคุณ จำต้องปฏิเสธเสียงแข็งออกไป ธามัน ปัจจุบันเป็นผู้ดูแลไร่องุ่นของตระกูลบวรวงศ์ ผู้ที่เป็นรักแรกของ มีนา บุตรสาวคนสุดท้อง หลังถูกชายหนุ่มปฏิเสธในเช้าวันนั้น 6 ปีผ่านไป เธอกลับต้องพบ หมาป่าเจ้าเล่ห์ที่ใช้ทุกกลรักหว่านล้อม ร่ายสัญญามลทินที่มิอาจปฎิเสธได้...



“ไง...ไม่ได้เจอหน้ากันเลยนะช่วงนี้”
เสียงทุ้มทักทายจากด้านหลัง พร้อมกลิ่นกายชายชาตรีที่ลอยมาตามสายลม มีนาตัวแข็งทื่อ ไม่กล้าหันกลับ หัวใจที่ห่อเหี่ยวพลันเต้นแรงเร็ว จากคนที่เฝ้ารอให้เขามาทวงถามกลับหวาดกลัวที่เขามาเรียกร้องหาคำสัญญา
ดวงตาดุดันมองแผ่นหลังของหญิงสาวที่ยังอยู่ในหัวใจมาตลอด 6 ปี จากวันที่มีนาออกจากไร่ เขาเอาแต่ทำงาน บ้างครั้งก็แอบมาเฝ้าเธอที่มหาวิทยาลัย กลัวไปสารพัดว่าอีกฝ่ายจะเปลี่ยนใจไปรักชายอื่น
แต่เขาพิสูจน์แล้วว่าเธอไม่เคยลืมตนเองได้ สายตาที่ทอดมองร่างบางอ่อนโยนสุดหัวใจ คิดถึง อยากดึงเธอเข้ามากอด แต่ต้องหักห้ามใจเอาไว้ เกรงว่ากระต่ายน้อยจะแตกตื่นเสียก่อน
“ส่งตัวอย่างไวน์เสร็จก็กลับไปสิ” มีนาไล่ รู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่มีทางกลับแน่หากไม่ได้ตัวเธอกลับไปที่ไร่ด้วย
“พูดแบบนี้ คิดจะชิงหนีสัญญาหรือไง หือ” ธามันขยับเดินเข้าใกล้โน้นกายลงต่ำยื่นหน้ากระซิบข้างหู กลิ่นกายหอมๆ จากร่างบางยังหอมเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน เพียงแต่ตอนนี้เด็กสาวในอดีตเบ่งบานเป็นสาวสะพรั่งแล้ว
“อุ๊ย! นายจะทำอะไร”
เสียงทุ้มที่กระซิบแผ่ว ทำมีนาขนลุกชู่ว เธอหันกายกลับเพื่อต่อว่าอีกฝ่ายแต่ต้องตกใจที่เห็นเขายืนแนบชิดอยู่ข้างหลัง ร่างบางล่นถอยออกห่างทิ้งระยะ เสียงหัวใจยังดังไม่หยุด พร้อมความร้อนอาบไล้ทั่วร่าง เมื่อสบสายตากลืนกินอีกฝ่ายจนต้องก้มหน้าหลบ
“แล้วคิดว่าพี่จะทำอะไร” สายตาพราวระยับชอบใจที่เห็นท่าทีตื่นๆ อีกฝ่าย
“ไม่รู้สิ เห็นเดินเข้ามาใกล้แบบนั้น”
“ถ้าทำจริงๆ จะหนีไหมล่ะ” ธามันก้าวเท้าไปหนึ่งก้าว ดวงตายังจดจ้องแต่ร่างบาง
ท่าทางคุกคามราวกับสัตว์ป่าหิวกระหายเนื้อกระต่ายสาว ทำมีนาตื่นกว่าเดิม เธอขยับถอยหลังเมื่อเขาขยับก้าวมาอีกก้าว
“ถ้านายทำอะไร ฉันจะฟ้องพี่แทนให้ไล่นายออก”
เธอกอดเชิดหน้าขึ้นลืมความน้อยใจเมื่อหลายปีก่อนที่พยายามอ่อย ให้ท่า สารพัดกลับกลายเป็นถูกไล่อย่างไร้ค่า หลงเพียงความประหม่าที่ได้อยู่ใกล้สองต่อสอง มีนาขู่ให้เขากลัว
ธามันระบายยิ้ม หยุดแกล้ง “ไปกันเถอะ พี่ไม่อยากเสียเวลา”
“เสียเวลาอะไร และฉันมีพี่ชายคนเดียว”
“แล้วอยากมีอะไร แฟน กิ๊ก ชู้ หรือผัว”
ธามันมองดวงหน้าสวยด้วยสายตาเอาเรื่อง เมื่อมีนายังดื้อรั้นไม่หยุด หรือต้องสั่งสอนเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนเจอชุดใหญ่ กายหนาขยับเข้าใกล้ตอนที่เผลอ สอดแขนเกี่ยวดึงร่างบางเข้าแนบชิด พร้อมโน้มหน้าลงใกล้ให้สองสายตาเชื่อมประสานกัน
มีนาอ้าปากค้าง ก่อนความร้อนจะอาบทั่วใบหน้า เมื่อสบเข้ากับสายตาร้อนแรงมองมาเหมือนอยากกินเธอลงท้อง มือทั้งยกขึ้นกั้นระหว่างร่างเธอกับเขา ออกแรงดันแต่สู้แรงธามันไม่ไหว
“นี่ ปล่อยนะ”
“ตอบมาก่อนสิ อยากได้อะไร แฟน กิ๊ก ชู้ หรือผัว ถ้าอย่างหลังต้องอดใจรอก่อนนะ กลับถึงไร่พี่จะจัดให้”