มือปราบสะท้านสิบทิศ ตอนคืนความสุขให้แผ่นดิน เล่ม ๒ (จบ)

เมื่อมีกลุ่มคนรวมตัวกันก่อความไม่สงบ สร้างสถานการณ์ และสร้างความปั่นป่วนให้เกิดขึ้นบนผืนแผ่นดิน เพราะขัดแย้งในเรื่องของความคิดที่เห็นต่าง ทางหน่วยเหนือจึงส่งหน่วยงานของตนเองมาเพื่อคืนความสุขให้กับแผ่นดิน
ฝ่ายตำรวจจึงส่งมือปราบพระกาฬ นำโดยพล.ต.ท.สงคราม ยามอุทิศ ผู้ช่วยผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ เจ้าแห่งตำนานมือปราบสิบแผ่นดินอันลือลั่นในอดีตเมื่อยี่สิบปีก่อนโน้น และมีสโลแกนที่ดังกึกก้องไปทั้งสิบทิศนั่นก็คือ...
จะไม่รีดไถให้สิ้นคิด จะพิชิตโจรจัญไรไม่หวั่นไหว
จะรักษาเกียรติตำรวจให้เกริกไกร จะคุ้มภัยให้ประชาได้อยู่เย็น
พร้อมด้วย พล.ต.ต.เอกรัตน์ รัตนา ผู้บังคับการตำรวจภูธรเวียงชัย มือปราบหน้าหยก ลูกศิษย์มือปราบสิบแผ่นดินรุ่นที่หนึ่ง ผู้มีสโลแกนว่า...
คนมีทรัพย์หนึ่ง คนมีสมัครพรรคพวกหนึ่งและคนมีบารมีหนึ่ง มีคดีความต้องติดคุก ไม่มีอภิสิทธิ์ใดๆทั้งสิ้น!
พ.ต.อ.แดน นรชน ผู้กำกับการสถานีตำรวจเพียงเดือน มือปราบสิบห้าอันตราย ลูกศิษย์มือปราบสิบแผ่นดินรุ่นที่สอง เจ้าของสโลแกนอันลือลั่นคือ
ข้าจะพิทักษ์ และรับใช้ประชาชน ข้าจะอดทนต่อความลำบาก ข้าจะไม่มักมากในลาภผล ข้าจะมุ่งบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ต่อสังคม
และ พ.ต.ท.ภุชงค์ นาคราช สวป.ผาดิน มือปราบสะท้านแผ่นดิน ผู้ซึ่งเดินตามแนวทางของ พ.ต.อ.แดน และยึดถือมือปราบสิบแผ่นดินเป็นแม่แบบอย่างเคร่งครัด มีสโลแกนอันอบอุ่นต่อมวลชนคือ...
หลับเถิดประชา ข้าจะคุ้มภัย
กลุ่มมือปราบพระกาฬจะใช้วิธีการใด เพื่อลดความขัดแย้ง และคืนความสุขให้แผ่นดินในครั้งนี้
แฟนพันธุ์แท้ของ “สิงขร” ต้องไม่พลาดผลงานเรื่องเยี่ยม ที่ได้บรรจงสรรค์สร้างนิยายน้ำดี ซึ่งเกิดขึ้นจริงบนโลกใบนี้ รับรองว่า...สนุกครบทุกรส จนคุณวางไม่ลงอย่างแน่นอนใน “มือปราบสะท้านสิบทิศ ตอนคืนความสุขให้แผ่นดิน” ซึ่งเป็นอีกภาคหนึ่งของ มือปราบสิบแผ่นดินที่โด่งดังและเป็นที่ชื่นชอบ ครองใจท่านผู้อ่านมาแล้วครับ
ตัวอย่างบางตอน
ในนาทีนั้น...ก่อนที่ร้อยเอกอติเทพกับลูกทีมจะโดนจัดหนัก และดับดิ้นสิ้นชีวิตกันจนหมดทั้งกองร้อย ร่างแปดร่างในชุดดำก็ปรากฏขึ้นที่ก้นถ้ำ โดยฉายไฟส่องกราดมาที่ทหารส่วนใหญ่รวมกลุ่มกันอยู่ แล้วเดินเรียงกันมาเงียบๆ
"ผู้กอง...นั่นพวกไหน"
ทหารทุกนายต่างก็ไหวตัวกันหมด ปืนทุกกระบอกเล็งไปทางนั้น และถามเป็นเสียงเดียว
"ไม่รู้ ทุกคนเตรียมพร้อม"
สิ้นเสียงสั่งการของ ผบ.ร้อย ทหารทั้งหมดในที่นั้นซึ่งกำลังเครียดจัด ต่างก็กรูเข้าล้อมแขกประหลาดทั้งแปด ซึ่งฉายไฟส่องกราดวูบวาบอย่างเปิดเผย ปืนทุกกระบอกจ่อเขม็งไปที่ร่างทั้งแปด พร้อมที่จะระเบิดกระสุนใส่ทุกวินาที
"หยุดอยู่ตรงนั้น ขยับเพียงนิดเดียวโดนยิงทันที"
ร้อยเอกอติเทพสั่งเสียงกร้าว
ทั้งแปดร่างหยุดห่างจากร้อยเอกอติเทพราวๆสามเมตร โดยหยุดเดินในลักษณะแถวตอนเรียงหนึ่ง หรือเรียงเดี่ยว แต่ไฟฉายในมือของทั้งแปดส่องลงพื้น เพราะบริเวณนั้นสลัวมัวซัวจึงมองไม่เห็นใบหน้าของทั้งแปดถนัดชัดนัก
ปืนทุกกระบอกในมือของทหารยังคงจี้ไปที่ร่างทั้งแปดจนสั่นระริก ซึ่งสร้างความฉงนฉงายต่อร้อยเอกอติเทพและทุกทหารนายเป็นอย่างมาก เพราะค้นหาแทบทุกตารางนิ้วในถ้ำไม่พบแม้เงาใครๆ ทางออกก็ไม่พบ แล้วคนชุดดำทั้งแปดปรากฏตัวขึ้น มาจากไหน หลบซ่อนอยู่ที่ใด
"พวกแกเป็นใคร"
ร.อ.อติเทพถามเสียงกร้าว
"ผมพันตำรวจเอกแดน นรชน ผู้กำกับโรงพักเพียงเดือนเจ้าของพื้นที่แห่งนี้ นั่นท่านพลตำรวจโทสงคราม ผู้ช่วย ผบ.ตร.เป็นหัวหน้าทีม ตปส.ตร.นี่ท่านพลตำรวจตรีเอกรัตน์ ผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดนี้ และนี่พันตำรวจโทภุชงค์ สวป.ผาดิน แม่ฮ่องสอน และสี่คนนั่นเป็นทีมงานหน่วยปราบผู้ก่อการไม่สงบของฝ่ายตำรวจ"
"ที่เอ่ยมาทั้งหมดเป็นนายตำรวจที่มีชื่อเสียงโด่งดังนี่หว่า...ไปรวมกลุ่มกันที่สว่างๆตรงโน้น"
อติเทพไม่ยอมเชื่อง่ายๆ เพราะทั้งแปดมาแบบมนุษย์ล่องหน
หน่วยปราบปรามผู้ก่อการไม่สงบฝ่ายตำรวจทั้งแปดเดินไปตามที่ ร.อ.อติเทพชี้มือสั่งการ ณ ที่ตรงนั้นสว่างเป็นวงกว้าง เพราะแสงส่องลอดมาจากหลืบผาหรือปล่องลมข้างบน ทำให้เห็นหน้าค่าตาตำรวจทั้งหมดชัดเจน
ตำรวจหน่วยปราบทั้งแปดอยู่ในชุดดำแบบตำรวจคอมมานโด แต่ถอดหมวกไหมพรมออกทุกคน ปืนสงครามยิงเร็วห้อยคอเป็นส่วนใหญ่ เว้นพลตำรวจโทสงคราม และพลตำรวจตรีเอกรัตน์เท่านั้นซึ่งมี
ปืนพกแบบกึ่งอัตโนมัติเสียบซองใต้รักแร้ซ้าย
ร.อ.อติเทพถึงกับผงะ เพราะเห็นหน้านายตำรวจใหญ่เหล่านี้เป็นประจำทางหน้าสื่อหลายชนิดมาหลายปี แต่ผู้กองหนุ่มกลับฉงนปนความหงุดหงิดที่คิดว่าฝ่ายตำรวจซึ่งมีหน้าที่ปราบปรามโดยตรงกลับไม่มีบทบาทอะไร แต่ด้วยความมีวินัยจึงรีบตะเบ๊ะ
"สวัสดีครับท่าน"
"หวัดดีผู้กอง" สงครามรับการเคารพ
"จู่ๆพวกท่านก็โผล่มาแบบนี้กำลังเล่นเกมอะไรกันแน่...ในขณะที่พวกผมปะทะตายไปแล้วหลายสิบศพ ข้างบนก็กำลังจะลงมาเข่นฆ่าพวกผมที่ติดอยู่ในนี้"
ร.อ.อติเทพโพล่งขึ้นอย่างมีอารมณ์