รัก (เล่ห์) ร่อน ของชายจรจัด

"คนเล็กของเเม่จำไว้นะลูก คนเรร่อนเขาก็คน
ภายในเขาอาจจะดูน่ากลัว ไม่เน่าเข้าใกล้
เเต่ยังไงเขาก็คนเหมือนเรา เเต่ความโชคดีเขาน้อยหว่า"
เพราะคำสอนของเเม่ที่ได้ยินมาตั้งเเต่จำความได้
ทำให้ผมเติบโตมากับการช่วยเหลือคนเร่รอนเสมอมา
เเต่เเล้ววันหนึ่งโชคชะตาก็เล่นตลกกับหัวใจ
เมื่อผมได้ช่วยชายร่างหมี เนื้อตัวสกปรกมอมเเมม
ผมสีดำสนิทกระเซอกระเซอเเลดูเกรอะกรังเหมือนรังนก
ที่ไม่รู้เเม้เเต่ชื่อตัวเอง...ผมจึงตั้งชื่อให้เขาว่า "ตี๋ใหญ่"
จากความสงสารเป็นห่วงใย
จากความใส่ใจเป็นผูกพัน
จะแปลกใหม่ ที่เมื่อวันเวลาผ่านไป ผมดันหลังรักชายจรจัด
จะผิดหรือเปล่า ที่ผมอยากเข้าไปอยู่ในหัวใจของชายที่ทุกคนถอยหนี