เลือดชีคจอมผยอง

เขาปิ๊งเธออย่างแรงเมื่อแรกพบสบตา
ในงานเลี้ยงฉลองการแต่งงานของเพื่อนสนิทของเขา
แต่เธอก็ท้าทายจนเขาอยากได้เธอยิ่งขึ้น
“ปล่อยฉัน” เธอกลั้นใจพูด นึกกลัวที่จะแตะต้องตัวเขาอีก
“ก็ได้” เขายิ้ม คราวนี้เป็นรอยยิ้มของผู้ชายที่รู้ตัวว่ามีอำนาจเหนือผู้หญิง
“ถ้าเพียงแต่คุณจะกลับมา และมาหาผมตอนเพลงเริ่ม เราจะเต้นรำ”
“เสียใจ ฉันไม่เคยไปหาผู้ชายก่อน”
เขาสัมผัสได้ถึงชีพจรที่เต้นโครมครามใต้ปลายนิ้ว “จริงรึ”
เสียงนุ่มเกือบจะทำให้เคลิ้มพอๆ กับคำถามเว้าวอน
“คุณต่างหากที่ต้องมาหาฉัน” เธอโพล่งออกไป