Icon Close
Book Bage B

ร้ายอำพรางรัก

ร้ายอำพรางรัก
สำนักพิมพ์tiyagon
หมวดหมู่นิยายโรมานซ์
4.95
Icon RatingIcon RatingIcon RatingIcon RatingIcon Rating
44 Rating
ประเภทไฟล์
pdf, epub
วันที่วางขาย
13 พฤศจิกายน 2560
ความยาว
363 หน้า (≈ 75,268 คำ)
ราคาปก
129 บาท (ประหยัด 19%)
Book Bage B
ร้ายอำพรางรัก
ร้ายอำพรางรัก
4.95
Icon RatingIcon RatingIcon RatingIcon RatingIcon Rating
44 Rating
ถ้ามีคนบอกให้เธอไปทางซ้าย เธอจะไปทางขวา ถ้ามีคนบอกให้เธอเดินตรงๆ เธอจะเดินให้เหมือนคนเมาไปเลย แล้วถ้ามีคนบอกให้เธอลงเอยกับผู้ชายสักคน เธอก็ต้องจับเขาหักกระดูก เลาะเนื้อ และดื่มเลือดเสียก่อนถึงรู้ว่าเขาเหมาะกับเธอไหม?*********************************************
“คุณนอนกับผู้หญิงมาเยอะไหม”
“นี่มันคำถามประเภทไหนกัน” ชายหนุ่มตอบเรื่อยเฉื่อย ดวงตาทั้งของคนสองสบกันเหมือนกับหยั่งเชิง หญิงสาวเอ่ยถามต่อไม่สนใจว่าเขากำลังตักเตือนว่าอย่าข้ามเส้น
“ก็แค่อยากรู้ว่าคุณผ่านอะไรมาบ้าง” ชายหนุ่มเอนตัวใช้สะโพกสอบพิงกับโต๊ะอาหารด้วยกิริยาผ่อนคลาย
“ผมไม่ได้เป็นผู้ชายแบบนั้น” คิ้วของจันทร์กระจ่างเลิกเล็กน้อย
“แบบไหน” คนที่โดนถามยังทำหน้าทึ่มทื่อเหมือนคนนอนไม่พอ แต่หญิงสาวเห็นชัดเจนว่าตาของเขาเข้มดุขึ้นเรื่อยๆ
“แบบนับเก็บแต้มไง” นางแบบสาวยิ้มเจ้าเล่ห์ เธอยิ้มแปลกประหลาดเอ่ยตอบเขา
“ดูเหมือนคุณกำลังจะบอกว่าฉันกับคุณมันคนละประเภทกัน คุณนอนกับผู้หญิงเพื่อความสุข แต่ฉันนอนกับผู้ชายเพราะความสนุกที่ได้เก็บแต้มสินะ” กัมปนาทไม่ออกเสียงตอบ แต่ท่าทางของเขาทำให้เธอเชื่อว่าเขาคิดแบบนั้นจริง เธอโกรธอย่างน่าแปลกใจ ทั้งที่ผู้ชายถ้ามีสิบคนทั้งสิบคนนั้นย่อมคิดว่าเธอมันง่ายเพราะบุคลิกและสายอาชีพ เธอผิดหวังนิดๆ ที่กัมปนาทก็เป็นหนึ่งในนั้น แรงผลักดันนั้นทำให้ร่างเพรียวสูงเดินย่ำเข้าไปใกล้เขา แขนเรียวเล็กคร่อมผ่านเอวสอบ ยันฝ่ามือกับโต๊ะแล้วแหงนหน้ามองคนที่เอนตัวออกห่างเล็กน้อย
เขาไม่ตกใจ นั่นแสดงให้เห็นว่าเขาเคยชินกับการอยู่กับผู้หญิงอย่างลึกซึ้งมานาน ใบหน้าของเขาเรียบเฉยและเช่นเคยที่ดวงตานั้นฉายแววตักเตือน จันทร์กระจ่างบ้าบิ่นเกินกว่าจะถอยกลับแล้ว ตอนนี้เธอเดินหน้าได้อย่างเดียว หญิงสาวจงใจเบียดเรือนกายของผู้หญิงเข้าหาเขา ไม่นานเรือนร่างของเขาก็ร้อนผ่าวและเกิดการเปลี่ยนแปลง เธอยิ้ม
“ทำไงดีล่ะ ฉันคิดอยากได้คุณเป็นแต้มเสียแล้ว”
*************************************
“คุณเป็นของผมแล้ว”
หญิงสาวหัวเราะเสียงใส มือสางผมที่ยุ่งเพราะแรงลมเอื่อยเฉื่อย
“อย่ามายืดอกแสดงความรับผิดชอบหน่อยเลยกัมปนาท ฉันไม่ต้องการมันสักนิด กรุณาจำใส่หัวสมองคุณไว้ด้วย” ว่าจบมือเล็กก็บิดมือของเขาออกแรงจนหลุดออกจากพันธนาการนั่น เธอถอยห่างออกมาเพื่อจะได้หายใจสะดวกขึ้น หัวใจของเธอรวดร้าวเหมือนมีมีดกรีดเร่าๆ เจ็บยิ่งกว่าโดนเทพเทวาหักหลังหลายเท่า เจ็บเพียงเพราะเขามองเธอด้วยสายตาคลางแคลงดูถูก มองเหมือนเธอเป็นผู้หญิงใจง่ายที่ทอดกายให้ใครก็ได้ เขาเชื่อในสิ่งที่เขาเห็นและไม่เคยใช้ใจมองเธออย่างที่เธอเป็นจริงๆ
“คุณรังเกียจฉันอยู่สินะ รังเกียจผู้หญิงใจง่ายน่าขยะแขยงจนแทบอยากอาเจียน”
“ไม่ใช่!” เขาตอบเสียงดุดันยิ่งกว่าครั้งไหนๆ ตาคมสีอ่อนวาววับยามมองเธอดูถูกตัวเอง
“อย่ามาโกหกกัมปนาท สายตาของคุณมองฉันแบบนั้นชัดๆ” เธอตะโกนตอบไม่ยอมแพ้ ตามองคนที่กัดฟันกำหมัดแน่นจนตัวสั่นเหมือนผีเข้า แต่เธอไม่กลัวเขา ตอนนี้เธอเห็นช้างตัวเท่ามดแล้ว
“ถ้าอย่างงั้นผมจะแต่งงานกับคุณ” หญิงสาวอ้าปากมองเขาเหมือนเห็นกัมปนาทมีเขางอกออกมาจากศีรษะ แล้วคิดว่าเธอจะดีใจจนเนื้อเต้นหรือไง ไม่เลย! ตอนนี้เธอโกรธยิ่งกว่าเก่าเสียอีก
“แต่งงาน? บอกแล้วไงว่าฉันไม่ต้องการแต่งงานกับคุณหรือกับใครในตอนนี้ ที่ฉันต้องการคือของเล่นความสัมพันธ์ฉาบฉวยมักง่าย ไม่ใช่สามีที่ตามคุมฉันทุกฝีก้าว และไม่ใช่สามีที่หักหลังฉันยามลับหลัง และแน่นอน สามีนั่นไม่ใช่คุณด้วย” ประโยคนั้นเหมือนฝูงผึ้งที่บินรุมเข้ามาหาชายหนุ่ม เขาหูอื้อเสียการควบคุมอารมณ์ มืออยากสั่นเขย่าให้ความคิดทุเรศๆ นั้นหลุดออกจากหัวสมองของจันทร์กระจ่าง
“คุณจะต้องแต่งงานกับผม ยังไงก็ต้องแต่ง ไม่มีวันที่ผมจะปล่อยให้คุณไปอยู่กับคนอื่น” เธอตวัดสายตามามองเขาเกรี้ยวกราด
“บอกแล้วไงว่าไม่แต่ง!” เธอตะโกนก้องเหมือนเสียงฟ้าร้องและผ่าลงมาที่ร่างกายของกัมปนาท สติของเขาขาดผึง มือหนาเอื้อมคว้าเธอมากอดแทบบดเนื้อเธอแหลกละเอียดคามือ
“อย่าทำให้ผมโมโหนะจันทร์” เขาคำรามแผ่วต่ำชิดหน้านวล แต่หญิงสาวไม่แยแส
“แล้วไง คิดว่าตัวเองเป็นใคร บอกจะแต่งฉันก็ต้องแต่งอย่างงั้นหรือไง คุณไม่ได้เป็นเจ้าชีวิตฉันนะกัมปนาท คนอย่างฉันอยู่ได้ด้วยขาของตนเอง ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาใคร และไม่จำเป็นต้องแต่งงานกับคุณ ไม่มีคุณฉันก็ไม่ตาย!” โทสะมากมายพุ่งทะลักเข้ามาในหัวใจของชายหนุ่ม มันทั้งเจ็บและแสบร้อนเหมือนโดนไฟเผา มือสะบัดร่างของจันทร์กระจ่างจนเธอเซล้มกับทราย หญิงสาวไม่เจ็บแต่ยังไม่ยอมลุกขึ้นยืนได้แต่แหงนหน้าใช้สายตามองร่างสูงวาววับ
“คุณไม่ได้มีฉันคนเดียวก่อนกัมปนาท คิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าคุณยังหลับนอนกับมายาวีเสมอ คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าวันนั้นคุณทิ้งให้ฉันอยู่ที่บ้านของคุณส่วนคุณไปขลุกอยู่กับมายาวีทั้งคืน คิดว่าฉันโง่นักหรือไง!” สิ้นคำก็เหมือนมีคนเอาเสียงออกไปจากบริเวณนั้น ความเงียบกริบทิ้งน้ำหนักลงมาจนแทบหายใจไม่ออก กัมปนาทหลุบตามองเธอนิ่ง เขาไม่ได้ตกใจแต่ไม่คิดว่าจันทร์กระจ่างจะรู้
“คุณมันจอมโกหก ผู้ชายอย่างคุณ คนอย่างคุณนะเหรอที่จะทำให้ฉันแต่งงานด้วย แต่งที่พอฉันเผลอคุณก็แอบไปลักกินขโมยกินกับมายาวีนะเหรอ เฮอะ! ฉันไม่ได้มีเขาอยู่บนหัวนะกัมปนาท”
ประเภทไฟล์
pdf, epub
วันที่วางขาย
13 พฤศจิกายน 2560
ความยาว
363 หน้า (≈ 75,268 คำ)
ราคาปก
129 บาท (ประหยัด 19%)
เขียนรีวิวและให้เรตติ้ง
คุณสามารถล็อกอินเพื่อแสดงความคิดเห็นได้จ้า