ที่สูง

“พ่อให้มา”

ร่างนี้ก็พ่อให้
หัวใจก็พ่อสร้าง
หนก้าวก็พ่อวาง
เส้นทางก็พ่อคุ้ม

มีพ่อก็มีพระ
แพ้ชนะจะดั้นดุ่ม
พระพ่อก็พร้อมคุ้ม
ทั้งไฟรุมและร้อนเย็น

“พ่อให้มา”
ทั้งสองตาที่แลเห็น
ทั้งหนึ่งใจที่ได้เป็น
……………ทั้งชีวิต



พฤติกรรมตัวละครเรื่องนี้ ออกจะเป็นพฤติกรรม ‘รับยาก’ สักหน่อย สำหรับประชาชนบ้านเราซึ่งถูกครอบงำไว้ด้วยประเพณีวัฒนธรรมอันดีงาม (จริงหรือ)

หาก...พฤติกรรมรับยากมิได้แปลว่ามิได้มีเกิดขึ้น เพียงแต่ส่วนใหญ่จะถูกเหยียบไว้ใต้อุ้งเท้าบรรณาธิการผู้เคร่งครัดกับจรรยา จึง...บ่อยไปที่ตัวละครผู้มีพฤติกรรมเบี่ยงเบนเหล่านี้จะถูกทำแท้งเสียก่อน โดยไม่มีโอกาสเกิดเงยออกมาเพื่อร้องหาความเป็นธรรม

เมื่อคนเขียนเรื่องนี้ได้มีโอกาสรับรู้ และสัมผัสกับพฤติกรรมดังกล่าวจากทางตรงของตัวละครที่มีจริง ความเดือดเนื้อร้อนใจจึงกลายเป็นไฟกองใหญ่สุมใจผู้เขียนตลอดมา คิด...อยู่ทุกเวลานาทีว่าทำอย่างไรจึงจะ ‘เข็น’ ตัวละครนี้สู่เวที เพื่อเปิดทางให้เธอได้พูดถึงความจริงอันยากรับนี้สู่มวลชน มิใช่เพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมจากโลกที่ไม่เคยมีความเป็นธรรมให้ใคร

หากเพื่อเปิดทางให้ชีวิตลึกลับชีวิตหนึ่งได้มีโอกาส ‘สำแดง’ ตัวตนของเธอ บอกเล่า ‘บางสิ่งบางอย่าง’ ที่มิค่อยมีใครกล้าแตะต้องเพื่อ...อย่างน้อยที่สุดเหตุการณ์อันมิพึงปรารถนา เหตุการณ์อันได้ทิ้งรอยไหม้ไว้ให้เป็นแผลเป็นแก่ชีวิตเธอ จักได้ไม่เกิดขึ้นซ้ำเล่ากับ...ชีวิตอื่นๆ ซึ่งทุกๆ ชีวิตนั้นล้วนมีค่าควรแก่การทนุ

คุณผู้อ่านผู้เปรียบเสมือนผู้พิพากษาสูงสุดที่จะกำหนดชี้ชัดลงไปว่า พฤติกรรมของเธอนี้

...เลว...ร่าน...ร้าย

หรือว่า น่าเห็นใจ กันแน่