รักลวงหลอกของคนจริงใจ

แค่ไปชนไหล่แล้วลืมขอโทษ ถึงกับต้องมาขอเป็นแฟนเลยเหรอ!!
++++++++++++++++++++++++
“เธอคนนั้นน่ะ เป็นแฟนกันเถอะ”
ฉันหันไปมองผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาออกแนวกวนๆ ที่กำลังยืนเก๊กท่าเท่เอามือสอดกระเป๋ากางเกงนักเรียนสีดำตรงหน้าแบบคาดไม่ถึง
“วะ ว่าไงนะ”
หูฉันต้องฝาดไปแน่ๆ ผู้ชายหล่อๆ แถมนิสัยติดจะแบดบอยแบบเขาจะมาขอ ‘กะเทย’ อย่างฉันเป็นแฟนได้ยังไง อิมพอสซิเบิล!!
“ก็บอกว่าเป็นแฟนกันไง”
หากทว่าคำพูดที่ออกมาจากปากเขามันกลับตอกย้ำให้ฉันรู้ว่า ‘กูไม่ได้หูฝาด!’
กรี๊ดดด อีบ้า ผู้งานดีแบบนี้จะมาเอากูเป็นแฟนงั้นเหรอ!!
เครื่องบินตกลงตรงหน้ายังเชื่อมากกว่าเลย!
“ยะ หยุดล้อเล่นฉันได้แล้ว ฉันไม่ขำด้วยหรอกนะ”
“ก็เอาจริงหนิ”
เขายักไหล่ตอบแบบไม่ถือสาอะไร
โอยยยย ฉันอยากจะบ้าตาย!
เขาคิดจะแก้แค้นที่ฉันดันไปชนไหล่แล้วลืมขอโทษด้วยวิธีนี้เลยเหรอ มันโหดร้ายกับฉันเกินไปแล้วนะ!!
“ก็ได้ๆ ฉันผิดเองที่ดันไปชนนายตอนรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ ดังนั้น ฉันขอโทษ ได้โปรดเลิกล้อฉันเล่นเถอะค่ะ”
ฉันแทบจะลงไปกราบแทบเท้าเขาพร้อมพวงมาลัยสักสี่ห้าพวง ยอมแล้วค่า อย่ามาจองล้างจองผลาญเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันเลย ฮืออออ หนูกลัวแล้ว
“เรื่องชนไหล่ฉันไม่ได้ถือสาอะไร แต่เรื่องขอเป็นแฟน ฉันจริงจัง”
ขอโทษก็แล้ว ยกมือไหว้จนแทบจะลงไปกราบแทบเท้าก็แล้ว เขาก็ยังยืนยันจะขอฉันเป็นแฟนอยู่ดี
นะ นี่เขาเอาจริงใช่ไหม!
เขาไม่ได้ทำไปเพราะอยากเอาชนะฉันใช่หรือเปล่า!?
ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองตาเขาเพื่ออ่านความในใจ หากในสายตาคู่นั้นกลับไม่มีวี่แววของความรู้สึกรักใคร่อยู่เลย นัยน์ตาสีส้มเข้มๆ นั้นมันนิ่งลึกเสียจนฉันไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไร
ฉันชักรู้สึกไม่ปลอดภัยขึ้นมาตงิดๆ แล้วสิ T^T