ณ วันที่รักนำทาง

‘ณ วันที่รักนำทาง’

นิยายชีวิตรักของแพทย์หญิงคนหนึ่ง ที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและอุดมการณ์ในอาชีพ แต่ชีวิตนั้นย่อมมีมุมหักเหเป็นปกติธรรมดาของมนุษย์ ซึ่งเป็นเรื่องที่ท้าทายต่อทั้งสติและอารมณ์สำหรับทุกผู้คนบนโลกแสนวุ่นวายใบนี้ ‘ชารียา’ ก็เช่นกัน...

นิยายโรแมนติก-ดราม่าเรื่องนี้ เป็นเพียงเหตุการณ์ในช่วงชีวิตหนึ่งของหญิงสาวที่ไม่เคยคาดหวังว่าจะเกิดเรื่องราวกับตนเองได้มากมายถึงเพียงนี้ ชีวิตอันสวยงามไม่ปรากฏอย่างที่ควรจะเป็น แต่ถึงกระนั้นชารียาก็ไม่คิดโทษใคร

คุณหมอชารียาต้องพบกับความผิดหวัง ทั้งความรักและหน้าที่การงานในเวลาเดียวกัน เธอจึงต้องตัดสินใจเพื่อทลายกำแพงที่ก่อตัวขึ้นมายาวนาน หากว่า...ต้องการหลุดพ้นจากพันธนาการทั้งปวง

แต่ในท่ามกลางความพลิกผันและคืนวันอันแสนโดดเดี่ยว มีใครอีกคนหนึ่งก้าวเข้ามา...

‘โรม’ เดินเข้ามาหาอย่างเงียบๆ แต่ทุกจังหวะก้าวเดินนั้นส่งเสียงดังกระทบไปถึงหัวใจของเธอ ชารียาจึงต้องถามตนเองว่า กล้าพอไหมที่จะตัดสินใจอีกสักครั้ง เพื่อรับใครสักคนเข้ามา…

---------------------------
“ชารียา...”
ใบหน้าที่ซุกซบอยู่ข้างแก้มหยุดนิ่ง ก่อนจะจ้องมองเธอด้วยสายตาที่แน่วแน่ หญิงสาวเบือนสายตาหลบเมื่อมองเห็นความเจ็บร้าวผ่านมาทางดวงตาคมที่คุ้นเคย
“ผมรักคุณ”
ร่างโปร่งบางถูกจับเอนลงราบไปกับโซฟาหนังสีดำที่มีผิวสัมผัสนุ่มและไหวยวบยาบ ไม่ต่างไปจากหัวใจของเธอในยามนี้
"ได้โปรดเถอะนะ อย่าไปเลย”
ริมฝีปากหนาได้รูปบดเบียดเข้าหาอย่างเว้าวอนให้หญิงสาวยอมรับต่อคำขอร้อง และสนองตอบในสิ่งที่เขาต้องการในขณะนี้
“ไม่...”
“ชารียา...คุณก็ต้องการผมเหมือนกัน” เสียงทุ้มกระซิบบอกแผ่วเบา “อย่าทิ้งผมไปเลยนะ”
“คุณโรม...”
กลีบปากสีอ่อนจางถูกทาบปิดเพื่อตักตวงเอาความหอมหวานที่ปรารถนาจะได้เป็นเจ้าของ จนร่างบางสะท้านหอบถี่รัวเหมือนยังตั้งรับไม่ทัน เขาจึงหยุดเพื่อให้เธอได้พักหายใจและแอบมองสำรวจ หน้าอกของหญิงสาวกำลังกระเพื่อมไหวตามจังหวะการหายใจ
ชารียาบ่ายหน้าหนีอีกเมื่อเขาก้มลงมาหา ใบหน้าคมเข้มจึงเปลี่ยนไปซุกที่ซอกคอ เธอจำต้องหลับตาลง เขาเคลื่อนไปหาอกอิ่มพร้อมกับฝ่ามือที่ลูบไล้หนักหน่วงและเร่งเร้า หญิงสาวต้องกัดริมฝีปากจนรู้สึกเจ็บเพื่อระงับความรู้สึกที่กำลังซ่านไปทั่วกาย
“ผมรักคุณ”
เสียงทุ้มแผ่วเบาบอกกับเธออีกครั้ง หญิงสาวจูบตอบเขาอย่างไม่อาจปฏิเสธได้อีก ร่างกายแทบจะหมดเรี่ยวแรงทำได้แค่เพียงกอดเกี่ยวเขาเอาไว้เหมือนเป็นที่ยึดเหนี่ยวสุดท้ายในยามนี้
ชุดกระโปรงผ้าเนื้อบางซึ่งเป็นสิ่งปกปิดความงามจากสายตาของเขาถูกถอดออก ก่อนที่เขาจะอุ้มเรือนร่างนั้นไปที่เตียงในห้องนอน
ร่างบอบบางน่าถนอมถูกวางลงบนที่นอนขาวสะอาดตา โดยที่เขาก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกเช่นกัน ชารียาจึงมีโอกาสได้มองไปตามเรือนกายของชายหนุ่มอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน เนื้อตัวที่ตึงแน่นสวยงามด้วยกล้ามเนื้อค่อยๆ เคลื่อนกายเข้ามาใกล้
มือเรียวแตะที่แผ่นอกเรียบตึง แทบไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายที่มีบุคลิกง่ายๆ เกือบจะดูดิบๆ ในบางมุม อย่างที่ชารียาไม่เคยใฝ่หามาก่อนในชีวิตจะสร้างความตื่นเต้นให้กับเธอได้อย่างไม่คาดคิด ดวงตาของเธอจึงบ่งบอกอารมณ์ปรารถนาเช่นกัน
ร่างที่มีผิวขาวนวลกระจ่างถูกตรึงไว้กับที่นอนกว้าง ก่อนที่จะถูกทาบทับด้วยร่างกายที่สูงใหญ่กว่า เขาแนบชิดทุกส่วนกับเรือนร่างของเธอ จนสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นและมั่นคงอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน...