พรหมรัก คู่กำมะลอ

“ก็ดีแล้วนี่คะ ที่มันอยู่กับตา เด็กผู้ชายเขาไม่เล่นตุ๊กตากันหรอก”
“มีถมไป และพี่คิดว่าไม่น่าแปลกอะไรที่เด็กผู้ชายจะอยากได้ตุ๊กตา อีกหน่อยถ้าเรามีลูกชาย พี่จะซื้อตุ๊กตาให้ลูกเต็มห้องเลย ดูสิ...ว่าใครจะกล้ามาล้อลูกชายพี่ว่าเป็นตุ๊ด...”
“พี่ทะเลขี้ตู่...ใครจะยอมมีลูกกับพี่กัน”
“อ้าว...ก็ตาเป็นเมียพี่ ถ้าพี่ไม่มีลูกกับตา แล้วจะให้พี่ไปมีกับกระต่ายที่ไหนล่ะจ๊ะ”
“ตายังไม่ตกลงว่าจะยอมเป็นเมียพี่จริงๆ ซะหน่อย”
“ถ้าตาไม่ตกลงพี่ก็จะปล้ำ...”
เขาไม่เพียงแค่พูด หากลุกขึ้นยืนและก้มลงรวบร่างฉันไปไว้ในอ้อมแขน จากนั้นก็ก้าวยาวๆ ไปในห้องนอน ฉันโวยวายเสียงดัง ทว่าหุ่นยนต์อย่างเขาหรือจะใส่ใจ กระทั่งฉันถูกวางลงบนเตียงกว้าง และร่างของเขาก็ลงมานอนเคียงข้าง และฉันรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ หากฉันใจอ่อน ซึ่งอันที่จริงฉันก็ใจอ่อนไปเกินครึ่งแล้ว ตั้งแต่ได้ยินคำบอกรักจากปากเขา ฉันรู้ว่าเขาจะทำให้ฉันยอมเป็นของเขาได้ง่ายดาย พอๆ กับการปอกกล้วยเข้าปาก เมื่อคำสารภาพรักของเขาสิ้นสุดลง