รสรักเพลิงเสน่หา

อัคนี เชอร์รอสติ เจ้าของฟาร์มม้าแข่ง และรีสอร์ตสุดหรู ตกลงที่จะแต่งงานกับลูกสาวของเพื่อนพาออย่างจำใจ แต่ความลับไม่มีในโลก และอย่าคิดว่าเขาจะโง่ถึงขนาดไม่รู้อะไรเลย ผู้หญิงคนนี้ต้องได้รับการตอบแทนที่สาสมที่คิดจะมาโกหกหลอกลวงคนอย่างเขา เขาจะลงทัณฑ์เธอด้วยเพลิงเสน่หาเร่าร้อน โดยไม่รู้ว่ากำลังลงทัณฑ์ผู้หญิงบริสุทธิ์ที่จะมาเป็นดวงใจของเขาเอง
ธารทิพย์ ใจรักษ์ เธอถูกบีบบังคับให้ต้องหลอกลวง เพราะความเห็นแก่ตัวของใครบางคน ทำให้เธอหวาดหวั่นทุกๆ ครั้งกลัวว่าเขาจะรู้ความลับและการโกหกในครั้งนี้ เมื่อเขาทราบความลับที่เธอปกปิดเอาไว้ ทำให้เขาโมโหและเกรี้ยวกราด เธอจะสามารถรอดพ้นจากไฟแห่งอารมรณ์ของเขาได้หรือไม่
........................................................
"เธอกล้ามากที่โกหกฉันนะธารทิพย์กล้ามาก"
อัคนียกมือขึ้นชี้มาตรงหน้าธารทิพย์ และเค้นเสียงรอดไรฟันเหี้ยมๆ ใส่ จนธารทิพย์ถึงกับผวาส่ายหน้าไปมาเนื้อตัวเริ่มสั่นเทาด้วยความกลัว พยายามที่จะกระถดตัวถอยหนีไปทางด้านหลังเมื่ออัคนีเริ่มมีท่าทีคุกคามอย่างเห็นได้ชัด
"ฉันเปล่า อ้าย!"
ธารทิพย์พยายามปฏิเสธเสียงแผ่วเบาแต่อัคนีก็ยังได้ยินเขาคว้าหมับเข้าที่ข้อเท้าของเธอ และกระชากแรงๆ ทำให้ร่างที่พยายามหนีถลามาที่ริมเตียง ชุดนอนแบบกระโปรงเลิกขึ้นถึงหน้าขา ทำให้เจ้าตัวต้องรีบจับเอาไว้ และพยายามสะบัดข้อเท้าให้หลุดจากมือของเขา พออัคนีปล่อยเธอก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ยังไม่ทันได้ดีใจ เธอก็ต้องนิ่งขึงเนื้อตัวชาวาบเย็นเฉียบ
"คิดจะโกหกแต่ไม่เนียนนะ เธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของคุณนายจอมหลอกลวงนั่น เธอเป็นเพียงแค่ลูกเมียน้อยของบ้านนั้นเท่านั้น ใช่ไหมธารทิพย์! และยัยคุณนายนั่นก็จัดฉากว่าเธอคือลูกสาว เพื่อที่จะหลอกลวงคุณพ่อของฉัน เพื่อให้เธอได้แต่งงานกับฉัน แลกกับการได้เงินไปล้างหนี้และยังได้เงินสินสอดอีกมากโขไปใช้จ่ายอย่างสบายๆ พวกเธอเห็นว่าฉันโง่ขนาดนั้นเลยใช่ไหม คิดที่จะมาปั้นเรื่องหลอกลวงแบบนี้"
"ฉันไม่ได้ตั้งใจ" ธารทิพย์หน้าซีดเผือดสลับแดงก่ำ หน้าร้อนผ่าวเมื่อรับรู้ว่าอัคคีได้รู้เรื่องที่เธอปิดบังเอาไว้แล้วและเขาก็โกรธมากด้วย
"ส่วนเธอก็คงจะเห็นแก่ความสบาย ยอมขายตัวถวายมาให้ฉันเลยสินะใช่ไหม อยากจะมีผัวจนตัวสั่น จนยอมร่วมมือกับยัยคุณนายนั่น เธอคิดผิดแล้วล่ะธารทิพย์ ผู้หญิงอย่างเธอฉันควรจะทำอะไรดี จับมามัดไว้เอาแซ่เฆี่ยนให้เนื้อแตกเหมือนม้าดีไหม"
อัคนีกัดฟันแน่นจนกรามหนาขึ้นสันนูนดวงตาคมเข้มขุ่นขวางอย่างเกรี้ยวกราด เขากำมือแน่นไม่ให้เผลอตวัดออกไปทำร้ายร่างเล็กๆ ให้ได้รับบาดเจ็บได้ เขาตวาดเสียงดังลั่นจนร่างเล็กๆ แทบจะผวาด้วยความตกใจ ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำ ลมหายใจเข้าออกแรงๆ ปลายจมูกบานออกนิดๆ ริมฝีปากเม้มเป็นเส้นตรงและคลายออกตามอารมณ์ของเขาตอนนี้ อัคนีพยายามที่จะควบคุมความโกรธเอาไว้ให้ลึกสุด
"ฉันไม่ได้ตั้งใจ กรุณาอย่าทำอะไรฉันคุณอัคนี กรุณาอย่าเอาเรื่องนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจหลอกคุณ"
ธารทิพย์สะดุ้งเฮือกอย่างตกใจ ส่ายหน้านองน้ำตาไปมา พยายามที่จะอ้อนวอนไม่ให้อัคนีเอาเรื่อง เธอไม่รู้ว่าเขารู้เรื่องได้ยังไง แต่เมื่อความลับไม่เป็นความลับเธอก็พยายามที่จะร้องขอความเมตตา คำขู่และเสียงตวาดทำให้เธอลนลาน
"ไม่ต้องร้องขอความเห็นใจ มันสายไปแล้ว ตอนที่ฉันให้เธอสารภาพดีๆ เธอไม่ทำเอง ตอนนี้จะร้องขอฝันไปเถอะว่าฉันจะเห็นใจเธอต่อไปอีก ผู้หญิงที่คิดเอาตัวเข้าแลกแบบนี้ฉันไม่นับว่าเป็นเมียหรอกนะ เป็นได้ก็แค่นางบำเรอเท่านั้นแหละจำเอาไว้"
อัคนีพ่นวาจาร้ายกาจใส่คนตรงหน้า พร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากเหี้ยมๆ แสยะยิ้มร้ายกาจราวกับปิศาจให้กับคนตัวเล็ก
"คุณอัคนี ฮึก"
..........................................
"คุณจะทำอะไร!?"
"พาเข้ามาในดงส้มแบบนี้จะทำอะไรดีล่ะ คนงานก็กลับไปกันหมดแล้วด้วย ใกล้ๆค่ำอย่างนี้จะมาพลอดรักกันในสวนก็คงไม่มีใครเห็นใช่ไหมล่ะ ตื่นเต้นดีออกนะ"
อัคนียกมืออีกข้างออกจากพวงมาลัยรถขึ้นลูบเคราสากหรี่ตามองมาที่ธารทิพย์อย่างมาดหมาย พร้อมทั้งใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มเบาๆ และยิ้มกว้างจนคนตัวเล็กมองอย่างหลงใหล เวลาเขายิ้มดูหล่อและมีเสน่ห์ต่างจากอัคนีคนที่ชอบทำหน้าเข้มดุดันเหลือเกิน
"คนบ้าหยุดความคิดบ้าๆ เดี๋ยวนี้"
ธารทิพย์หน้าแดงก่ำร้อนวูบวาบไปทั้งหน้า ผวาตัวเข้าเบียดกับประตูรถแน่นจ้องทองเขาอย่างหวาดๆ เนื้อตัวสั่นเทาไปหมดแล้วตอนนี้
"ลองสักหน่อยแล้วจะติดใจ" อัคนีส่งสายตาพราวระยับและพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาชวนหวามไหว
"ไม่นะ ว้าย" ธารทิพย์ส่ายหน้าหวือแล้วก็ต้องร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ดีๆ อัคนีปรับเบาะที่เธอนั่งให้เอนนอน และเขาก็ดึงตัวของเธอให้นอนหงายลงไป โดยทีเขายกมือขึ้นกักเธอเอาไว้ทั้งซ้ายและขวา เขาโน้มตัวเข้าชิดใกล้จนริมฝีปากร้อนๆ ของเขาแทบปะทะกับแก้มนุ่มธารทิพย์ขนลุกชูชันไปทั้งตัวเพียงแค่ลมหายใจร้อนๆ ของเขารินรดลงมา อกสาวสะท้านขึ้นลงแรงๆ ตามลมหายใจด้วยความตื่นเต้น และพยายามแอ่นหลังหนีเมื่ออกของเขาทาบทับลงมาบดเบียด
อัคนีตั้งใจจะแกล้งให้ธารทิพย์ได้กลัว แต่กลับกลายเป็นว่าเขาอยากจะทดสอบอย่างจริงจัง เลยปรับเบาะเอนลงมา เพียงแค่เนื้อตัวสัมผัสแผ่วเบาก็แทบทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่ อัคนีถึงกับร้อนผ่าวไปทั้งตัว ไฟพิศวาสของเขามันช่างจุดติดอย่างง่ายดายเพราะผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้ เขาไม่อยากจะเชื่อตัวเองเหมือนกัน และมันทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งเพราะเขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
"สักหน่อยก็ดีนะ"
"ไม่อื้อ!"