กลรักเล่ห์พิศวาส

หลังจากถูกสลัดรัก ใบบุญ วานรักษา อดีตลูกหมูอ้วนกลมกลับมายังฟาร์มหมอกฝันอีกครั้งในคราบของผู้หญิงที่สวยหวานจับใจและตั้งมั่นแน่วแน่ว่าจะทวงคนรักกลับคืนให้จงได้ ไม่ว่าจะได้เขามาด้วยวิธีใดก็ตาม

ตฤณ ตฤณลักษณ์ ถึงกับตกตะลึงเมื่อพบว่าผู้หญิงที่ยืนอวดทรวดทรงองค์เอวผิดแผกไปจากวันวานชนิดฟ้ากับเหว เมื่อใบบุญสลัดคราบสาวอวบระยะสุดท้ายทิ้งจนหมดสิ้น ซ้ำร้ายไปกว่านั้นเธอพยายามพาร่างระหงงดงาม และเนื้อนุ่มๆ หอมกรุ่นมาให้เขาขย่ำจนถึงที่ ทว่าเขาจะไม่ยอมหลงเสน่ห์ที่มีมากกว่าเดิมสักร้อยเท่าอีก จะไม่ยอมให้พ่อของเธอดูถูก แต่ใบบุญเองก็เหลือร้าย เธอพยายามยั่วเขาจนเกือบจะกายเผลอใจเสียหลายครั้ง…
ก็เอาซี้! ในเมื่อเธอกล้าท้าทายเขาด้วยรูปลักษณ์ใหม่ เขาก็จะสั่งสอนและสนองให้เธอได้รู้จักกับตฤณคนใหม่แต่รูปลักษณ์เดิมเช่นกัน มาดูกันสิว่า ใครจะแน่กว่าใคร!!

“ทำไมถึงไม่ยอมกลับบ้าน...”
นั่นคือคำถามที่ใบบุญแสนเกลียดเมื่อตฤณเอ่ยถามด้วยใบหน้าเฉยชา
“คุณตฤณกลับมาเหนื่อยๆ อาบน้ำก่อนสิคะ” ใบบุญกุลีกุจอลุกขึ้นนั่งแล้วลงจากเตียงกว้าง ก่อนวิ่งไปยังตู้เสื้อผ้าพร้อมกับดึงเอาผ้าขนหนูผืนหนาออกมาแล้วส่งให้เขาอย่างเอาใจ ต่างจากอีกฝ่ายที่ยืนนิ่งจ้องเธอไม่วางตา
“รับสิคะ...” หญิงสาวยังทำใจดีสู้เสือ
“ทำไมยังไม่กลับไป...” คำถามและใบหน้าขรึมๆทำให้คนที่พยายามปรนนิบัติหัวใจกระตุกวูบ ริมฝีปากเม้มแน่นแล้วโพล่งออกไปอย่างน้อยใจแกมขุ่นเคือง
“ลูกหมูจะอยู่ที่นี่! และจะอยู่ไปอีกนาน... ที่สำคัญคุณตฤณก็ไม่มีสิทธิ์มาไล่เสียด้วย” คำตอบและใบหน้าที่ลอยเข้ามาใกล้ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกหมั่นไส้คนอวดดีตรงหน้านักเชียว
“ฉันไม่สนหรอกนะ ว่าเธอจะอยู่ได้เพราะใคร แต่ที่ฉันสนใจก็คือ ช่วยออกไปจากห้องของฉันสักทีเถอะ ฉันต้องการความเป็นส่วนตัว!” พูดพลางหมุนตัวหันหลังให้คนตัวเล็กที่เชิดหน้าขึ้นอย่างทะนง ก่อนหันกลับมาอีกครั้งราวกับนึกได้ “อ้อ! อีกอย่าง... เตียงนี้ ฉันกะว่าจะเอาไว้ต้อนรับภรรยาในอนาคตเท่านั้น คนอื่นไม่มีสิทธิ์มานั่งนอนเล่นโปรดเข้าใจเสียด้วยนะ คุณหนูใบบุญ!”
หญิงสาวกำมือแน่นเมื่อคนใจร้ายตอกกลับมาอย่างเจ็บปวด อีกทั้งยังปฏิเสธผ้าขนหนูในมือเธอ ด้วยการเดินไปหยิบผืนใหม่ออกมาจากตู้แทน ก่อนเดินผ่านหน้าไปราวกับเธอเป็นอากาศธาตุก็ไม่ปาน! ก็แล้วมันเรื่องอะไรที่จะยอมให้เขาเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียวเล่า
“นั่นมันเรื่องของคุณตฤณ! อยากจะเอาเตียงนี้ไว้ให้ใครนอนให้ใครนั่งก็เชิญ! แต่ลูกหมูจะอยู่จะนอนซะอย่างคุณตฤณจะทำไมไม่ทราบ!?”
คนดื้อแพ่งตะโกนไล่หลังทั้งยังยกมือทั้งสองข้างขึ้นเท้าสะเอวราวกับนางมารร้ายในละครตอนหัวค่ำทำให้ตฤณเม้มปากแน่น แต่เพียงครู่ก็ไหวไหล่แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่คิดตอบโต้ ปล่อยให้คนตัวเล็กโหวกเหวกโวยวายไปตามใจปรารถนา!
“บ้า! บ้า! บ้า! บ้าที่สุด!” ร่างเล็กทิ้งตัวลงบนเตียงกว้างของเขาซึ่งเธอเข้ามาครอบครองได้สองวันอย่างโกรธๆ ก่อนเด้งขึ้นจากที่นอนหนานุ่ม เมื่อนึกถึงคำพูดของชายหนุ่มก่อนหน้านี้
“เชอะ! จะเอาไว้ต้อนรับภรรยาในอนาคตงั้นเหรอ!? ฝันไปเถอะ! ข้ามศพลูกหมูไปก่อน ลูกหมูไม่มีทางยอมแน่ ต่อให้หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอม!”
ในเมื่อเขาคิดจะเอาคนอื่นมาแทนที่ เธอก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อทำให้เขากลับมาเป็นของเธออีกครั้งให้จงได้
ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็ต้องเอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนต์ ก็ต้องเอาด้วยคาถา เธอรักเขาและเขาก็ต้องรักเธอคนเดียวเท่านั้น!

คำเตือน นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์รูปเล่มกับ สนพ.เขียนฝัน หากท่านใดสนใจแบบรูปเล่มสามารถสั่งซื้อได้โดยตรงกับทาง สนพ.นะคะ ส่วนท่านใดที่มีแล้วทั้งในแบบอีบุ๊กและรูปเล่มไม่ต้องซื้อซ้ำค่ะ เพราะเนื้อหาเหมิือนเดิม แต่สำหรับท่านที่ไม่แน่ใจว่าเคยสั่งซื้อเรื่องนี้หรือไม่ รบกวนโหลดตัวอย่างอ่านก่อนเพื่อทบทวนความจำนะคะ เพราะบางทีอาจมีอยู่แล้ว ขอบคุณค่ะ