พ่ายรักคุณหมอมาเฟีย

“ถ้าเธอไม่หยุดดิ้นแสดงว่าอยากทักทายอะไรๆ ของฉันเหมือนวันนั้นอีก แล้วก็ขอบอกว่าครั้งนี้จะไม่ใช่แค่นอกเสื้อผ้าแบบครั้งก่อนแน่”
++++
เซบาสเตียน อัลวาโร มาเฟียหนุ่ม พ่อม่ายลูกแฝด อดีตสูตินรีแพทย์ที่คลุกคลีกับ 'อะไรๆ' ของคนไข้ทุกวัน
จนกลายเป็นคน 'ตายด้าน' กลับรู้สึกเหมือนได้ 'ขึ้นสวรรค์' อีกครั้ง เมื่อได้สบตานักข่าวสาวที่มาใกล้ชิดเขาด้วยจุดประสงค์บางอย่าง...
โรคแพ้ผู้หญิงของเขาหายเป็นปลิดทิ้งยามอยู่ใกล้เธอ แล้วอย่างนี้จะให้เขาปล่อยเธอไปได้อย่างไร

รสิกา เดชพิพัฒนพงศ์ นักข่าวสาวที่ได้รับการ ‘ไหว้วาน’ จาก ‘ใครบางคน’
ให้ทำงานบางอย่าง เธอจึงใช้ความขาวใส ตัวเล็ก น่าฟัด ของตัวเอง
ที่เซบาสเตียนคลั่งไคล้ เข้าหาเขาเพื่อเหตุผลบางอย่าง และผ่านด่าน
สองแฝดและสามทมิฬได้อย่าง่ายดาย แต่กว่าจะผ่านมาเฟียร้าย
ไปได้ต้อง ‘แลก’ กับอะไรหลายอย่าง รวมทั้ง... ร่างกาย!
+++++
“ที่นี่โรงพยาบาลนะคะ” รสิกาแย้งอย่างเหนียมอาย
“โรงพยาบาลแล้วไง ความอยากมันไม่เลือกที่เลือกเวลาหรอกยาหยี อีกอย่างถึงเราจะทำอะไรๆ กันในนี้ ก็ไม่มีใครเข้ามารบกวนอยู่ดี เพราะไม่มีใครเข้าห้องนี้ได้ถ้าไม่ได้รับอนุญาต”
“วันนั้นพี่เชอรีนยังเข้ามาได้เลย”
“นั่นเป็นกรณีพิเศษ แล้วเชอรีนก็เคาะประตูแล้วด้วย แต่เธอไม่ได้ยินเพราะมัวแต่ทักทายน้องชายฉันอยู่"
“พูดบ้าๆ คุณบังคับฉันต่างหาก ใครจะสู้มือแข็งแรงของคุณได้ล่ะ”
“ไม่ใช่แค่มือนะ อย่างอื่นก็แข็งและแรงไม่แพ้กัน เธอน่าก็รู้ดีไม่ใช่เหรอ” มาเฟียหนุ่มกดสะโพกงามให้สัมผัสความแข็งแรงของตัวเอง "นี่แค่เบาะๆ นะ อยากรู้มั้ยว่าถ้าแข็งแรงจริงๆ จะขนาดไหน”
“ไม่ค่ะ” รสิกาส่ายหน้าดิกปฏิเสธทันควัน ทำท่าจะลุกหนีแต่ไม่อาจทำได้
“ฉันยินดีให้ทดลองฟรีนะ ถ้าเธอพึงพอใจฉันยินดีให้บริการเธอคนเดียวทั้งชีวิต”
“ยังไงก็ไม่เอาค่ะ”
“ฉันเอาเองก็ได้ยาหยี เธอแค่อยู่เฉยๆ ก็พอที่เหลือฉันจัดการเอง”
“เลิกล้อเล่นได้แล้วค่ะ” รสิกาเงยหน้าขึ้นสบตาชายหนุ่มอย่างเว้าวอนโดยหารู้ไม่ว่าสายตาแบบนั้นของเธอยิ่งกระตุ้นให้เขาอยากฟัดเธอให้หนำโดยไม่สนคำสัญญาบ้าบอที่ทำให้เขาอดอยากปากแห้งนั่นอีกเลย
“ล้อที่ไหน ฉันเอาจริง เห็นมั้ยว่ามันอยากออกมาทักทายเธอ และอยากโดนมือนุ่มๆ ของเธอลูบปลอบจะแย่แล้ว”
“ถ้าคุณยังไม่เลิกทำให้ฉันกลัว ฉันจะย้ายออกไปอยู่ข้างนอกจริงๆ ด้วย”
“โอเคๆ ฉันไม่ล้อแล้วก็ได้ ว่าแต่ฉันทำให้เธอกลัวจริงๆ เหรอ”
“จริงสิคะ อย่าว่าแต่ฉันเลย ถ้าโดนขนาดนั้นใครๆ ก็กลัวค่ะ”
“ถ้าเธอกลัวขนาดนั้น เธอก็ต้องทำความรู้จักมันให้มากกว่านี้ ทำตัวให้ชินกับมัน สัมผัสมัน รักมันให้มากๆ รับรองว่าอยู่ด้วยกันไปนานๆ เธอจะยิ่งหลงรักมันจนถอนตัวไม่ขึ้น” ชายหนุ่มประคองสองข้างแก้มของหญิงสาวแล้วบังคับให้อีกฝีกฝ่ายสบสายตารุ่มร้อนของตัวเอง
“คุณนี่ชอบโยงเข้าเรื่องใต้สะดืออยู่เรื่อย”
“แน่นอน มันอยู่ในสายเลือดน่ะ”
“ฉันเชื่อค่ะ ฉันถึงบอกว่าพวกคุณน่าจะเปลี่ยนชื่อแก๊งเป็นพ่อม่ายกระหายสวาทไงคะ ได้ข่าวว่าคนอื่นๆ ในแก๊งก็ไม่น้อยหน้านี่น่า”
“ฉันกระหายทั้งรักและสวาทจากเธอคนเดียวเท่านั้นนะ”
“ฉันว่าจะถามหลายทีแล้วว่าทำไมคุณชอบจูบต้นคอจังคะ ฉันจั๊กจี้นะ”
“ฉันกำลังแสดงความเสน่หาอันลึกซึ้งที่มีต่อเธอไง ยิ่งขบเม้มแรงเท่าไรความปรารถนาของฉันก็เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น”
“แต่ฉันว่าคุณน่ะบ้ากามตลอดเวลาต่างหาก”
“แค่ตอนอยู่ใกล้และได้กลิ่นเธอเท่านั้นแหละ” คราวหนี้ใบหน้าคมคายของชายหนุ่มเลื่อนลงไปซุกซบอยู่ระหว่างทรวงอกอิ่มแล้วสูดกลิ่นหอมอ่อนๆ ของเธอเข้าปอดฟอดใหญ่ หลับตาพริ้มราวกับตกอยู่ในห้วงแห่งความฝัน
+++++
ขอให้มึความสุขกับการอ่านนะคะ
ขอบคุณจากหัวใจ
วิอัณณา